|
۱. آل احمد، جلال (۱۳۸۴الف) ديد و بازديد. تهران: جامه‌دران. 2. ــــــــ (1384ب) مدير مدرسه. تهران: معين. 3. ــــــــ (1384ج) نون و القلم. تهران: جامه‌دران. 4. ــــــــ (1387) سه‌تار. تهران: آدينة سبز. 5. ــــــــ (1388) زن زيادي. قم: سيمين. 6. ــــــــ (1389) پنج داستان. قم: ژکان. 7. ــــــــ (1390) سرگذشت کندوها. قم: ژکان. ۸. احمدي گيوي، حسن و حسن انوري (۱۳۶۳و۱۳۷۰) دستور زبان فارسي. تهران: فاطمي. ۹. انجوي شيرازي، سيدابوالقاسم (۱۳۵۲) تمثيل و مثل. تهران: اميرکبير. ۱۰. ثروت، منصور و رضا انزابي‌نژاد (۱۳۷۷) فرهنگ لغات عاميانه و معاصر. تهران: سخن. ۱۱. جهان‌ديده، سينا (۱۳۷۹) متن در غياب استعاره. رشت: چوبک. ۱۲. حق‌شناس، علي‌محمد (۱۳۷۹) «فرهنگ فارسي عاميانه يا گفتاري، کدام». نشر دانش. سال هفدهم. شمارة ۲: ۵۹-۶۵. ۱۳. خطيبي، حسين (۱۳۶۶) فن نثر در ادب پارسي. تهران: زوار. ۱۴. دربيگي نامقي، محمدرضا (۱۳۷۷) عاميانه‌هاي جلال آل‌احمد. سمنان: جهاد دانشگاهي. ۱۵. دين‌محمدي کرسفي، نصرت‌اللـه (۱۳۸۴) «زبان و فرهنگ عاميانه در ديوان صائب». نامة پارسي. سال دهم. شمارة ۱: ۸۸-۹۸. ۱۶. سارلي، ناصرقلي (۱۳۸۷) زبان فارسي معيار. تهران: هرمس. ۱۷. شاملوجاني‌بيک، اکبر (۱۳۹۱) «بررسي بازتاب جلوه‌هاي فرهنگ عامه (فولکلور) در داستان‌هاي جلال آل‌احمد». مطالعات داستاني. پيام‌نور. دورة اول. شمارة ۲: ۴۳-۴۷. ۱۸. عبداللهيان، حميد (۱۳۸۱) شخصيت و شخصيت‌پردازي در داستان معاصر. تهران: آن. ۱۹. فتوحي رود معجني، محمود (۱۳۹۱) سبک‌شناسي. تهران: سخن. ۲۰. فرشيدورد، خسرو (۱۳۸۲) دستور مفصل امروز. تهران: سخن. ۲۱. مدرسي، يحيي (۱۳۶۸) درآمدي بر جامعه‌شناسي زبان. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقيقات فرهنگي. ۲۲. ميرصادقي، جمال و ميمنت ميرصادقي ( ۱۳۷۷) واژه‌نامة هنر داستان‌نويسي. تهران: کتاب مهناز. ۲۳. نجفي، ابوالحسن (۱۳۷۸) فرهنگ فارسي عاميانه. تهران: نيلوفر. ۲۴. هاتفي اردکاني، غلامرضا (۱۳۹۲) «جايگاه ترکيبات و اصطلاحات عاميانه در آثار شعري مهدي اخوان ثالث». رشد آموزش زبان و ادب فارسي. شمارة ۱۰۸: ۵۶-۵۸. 25. Adams, Michael (2009 (Slang: The People's Poetry, Oxford University Press.
|
صاحب امتیاز و ناشر
