|
۱. آذری، غلامرضا و فاطمه نبيان (۱۳۹۰) «تحليل محتوای ارتباطات غيرکلامی شخصيت¬های آثار برگزيدة سيمين دانشور». فصلنامة فرهنگ ارتباطات. شمارة ۲: ۱۰۳-۱۴۴. ۲. آيدنلو، سجاد (۱۳۸۹) «بررسي و تحليل چند رسم پهلواني در متون حماسي». پيک نور (مطالعات داستاني). سال اول. شمارة ۱: ۵-۲۶. 3. ـــــــ (1384) «ترنج بويا و به زرين». مجلة رشد زبان و ادب فارسي. شمارة 73: 58-61. ۴. احمدي، بابک (۱۳۷۱) از نشانه¬هاي تصويري تا متن. تهران: مرکز. ۵. باقري، مهري (۱۳۹۰) مقدمات زبان‌شناسي. چاپ پانزدهم. تهران: قطره. ۶. باقری¬خليلی، علی¬اکبر و مرضيه زليکانی (۱۳۹۴) «تحليل سياسی زبان بدن در تاريخ بيهقی». متن‌پژوهی ادبی. شمارة ۶۵: ۷۹-۱۰۰. ۷. بهنام، مينا و همکاران (۱۳۹۳) «گفتار بي¬صدا: تأملي بر زبان بدن در غزليات شمس». فنون ادبي. سال ششم. شمارة ۲: ۳۳-۴۸. ۸. بيدارمغز، علي¬محمد (۱۳۹۲) ارتباطات غيرکلامي. تهران: کارگزار روابط عمومي. ۹. پهلوان¬نژاد، محمدرضا (۱۳۸۶) «ارتباطات غيرکلامي و نشانه¬شناسي حرکات بدن». زبان و زبان‌شناسي. سال سوم. شمارة ۲: ۱۳-۳۰. ۱۰. پيز، آلن (۱۳۹۳) زبان بدن. ترجمة سميرا اباذري. تهران: هورمزد. ۱۱. حافظ شيرازي، شمس‌الدين‌محمد (۱۳۷۷) ديوان حافظ. تصحيح محمد قزويني و قاسم غني. تهران: باقرالعلوم. ۱۲. حسام¬زاده، منصورهمايون (۱۳۹۱) زبان بدن، بايدها و نبايدهاي زبان بدن. چاپ سوم. تهران: پورنگ. ۱۳. دهخدا، علي¬اکبر (۱۳۳۷) لغت¬نامه. تهران: دانشگاه تهران. ۱۴. رضی، احمد و اله‌يار افراخته (۱۳۸۹) «تحليل روابط برون¬زباني در روايت بيهقي از برداركردن حسنك وزير». زبان و ادبيات فارسی دانشگاه خوارزمی. دورة هجدهم. شمارة ۶۹: ۲۹-۵۸. ۱۵. ريچموند، ويرجينيا پي و جيمز سي. مک‌کروسکي (۱۳۸۷) رفتار غيرکلامي در روابط ميان‌فردي. ترجمة فاطمه¬سادات موسوي و ژيلا عبداله‌پور. تهران: دانژه. ۱۶. سجودي، فرزان (۱۳۸۷) نشانه¬شناسي کاربردي. تهران: علم. ۱۷. سيبياک، تامس آلبرت (۱۳۹۱) نشانه¬ها: درآمدي بر نشانه¬شناسي. ترجمة محسن نوبخت. تهران: علمي. ۱۸. شعيري، حميدرضا (۱۳۹۲) نشانه‌ـ معناشناسي ديداري. تهران: سخن. ۱۹. فردوسي، ابوالقاسم (۱۳۷۴) شاهنامة فردوسي از روي چاپ مسکو. تهران: قطره. 20. ـــــــ (1386) شاهنامه. به‌کوشش جلال خالقي‌مطلق. تهران: مرکز دايرةالمعارف بزرگ اسلامي. ۲۱. فرهنگي، علي‌اکبر (۱۳۷۳) ارتباطات انساني. جلد اول. تهران: تايمز. ۲۲. ـــــــ و حسين فرجي (۱۳۸۹) «زبان بدن از نگاه مولانا در مثنوي». پژوهشنامة ادب حماسي. ويژه‌نامة همايش بين¬المللي بزرگداشت انديشه¬هاي جهاني مولوي (تهران، اول آذر۱۳۸۸). شمارة ۹: ۴۲۹-۴۶۲. ۲۳. فريزر، جيمز جرج (۱۳۸۶) شاخة زرين: پژوهشي در جادو و دين. ترجمة كاظم فيروزمند. تهران: آگاه. ۲۴. فورگاس، جوزف پي (۱۳۷۳) روان‌شناسي تعامل اجتماعي. ترجمة مهرداد فيروزبخت و خشايار بيگي. تهران: ابجد. ۲۵. قاسم‌زاده، سيدعلي و همکاران (۱۳۹۳) «بازخوانش بينامتني منظومة جمشيد و خورشيد سلمان ساوجي از منظر تاريخگرايي نو». شعرپژوهي (بوستان ادب) دانشگاه شيراز. سال ششم. شمارة اول. پياپي ۹: ۱۶۱-۱۸۸. ۲۶. لوبروتون، داويد (۱۳۹۲) جامعه¬شناسي بدن. ترجمة ناصر فکوهي. تهران: ثالث. ۲۷. لوپز، خوزه و جان اسکات (۱۳۸۵) ساخت نظرية اجتماعي. ترجمة حسين قاضيان. تهران: ني. ۲۸. لوي‌ـ‌برول، لوسين (۱۳۹۰) کارکردهاي ذهني در جوامع عقب¬مانده. ترجمة يدالـله موقن. چاپ دوم. تهران: هرمس. ۲۹. لوئيس، ديويد (۱۳۸۹) زبان بدن راز موفقيت. ترجمة جالينوس کرمي. چاپ دهم. مشهد: مهر جالينوس. ۳۰. ليتل جان، استيفن (۱۳۸۴) نظريه¬هاي ارتباطات. ترجمة سيدمرتضي نوربخش و سيداکبر ميرحسيني. تهران: جنگل. ۳۱. محسنيان‌راد، مهدي (۱۳۹۰) «زبان بدن: اهميت پيام¬هاي غيرکلامي در ارتباطات». رشد آموزش ابتدايي. شمارة ۲. دورة ۱۵: ۴۶-۴۸. ۳۲. وود، جولياتي (۱۳۸۴) ارتباطات ميان‌فردي. ترجمة مهرداد فيروزبخت. چاپ دوم. تهران: مهتاب.
|
صاحب امتیاز و ناشر
