|
۱. آرين‌پور، يحيي (۱۳۷۲) از صبا تا نيما. جلد دوم. تهران: زوار. ۲. براون، ادوارد (۱۳۸۶) تاريخ مطبوعات و ادبيات ايران در دورة مشروطيت. ترجمة محمد عباسي. تهران: علم. ۳. براهني، رضا (۱۳۸۶) قصه‌نويسي. تهران: نگاه. ۴. بلاغي، شيوا (۱۳۸۶) «فرهنگ چاپ در اواخر عصر قاجار (کاريکاتورهاي کشکول)». ترجمة داود طبايي. گلستان هنر. شمارة ۱۰: ۵۲. ۵. بهزادي اندوهجردي، حسين (۱۳۸۳) طنزپردازان ايران از آغاز تا پايان دورة قاجار. جلد اول. تهران: دستان. ۶. جوادي، حسن (۱۳۸۴) تاريخ طنز در ادبيات فارسي. تهران: کاروان. ۷. حسيني، اشرف‌الدين (بي‌تا) کليات نسيم‌شمال. تهران: مطبوعاتي حسيني. ۸. حلبي، علي‌اصغر (۱۳۷۷) طنز و شوخ‌طبعي در ايران و جهان اسلام. تهران: بهبهاني. ۹. دولت‌آبادي، يحيي (۱۳۶۱) حيات يحيي. جلد دوم. تهران: عطار. ۱۰. زرويي‌نصرآباد، ابوالفضل (۱۳۹۰) «نگاهي گذرا به طنز در عصر مشروطه». ماهنامة انشا و نويسندگي. سال سوم. شمارة ۱۰: ۶۶. ۱۱. شوستر، ويليام مورگان (۱۳۸۴) هيئت‌هاي زنان و مبادي جنبش‌هاي زنان در ايران. ترجمة سارا قاضي. بي‌جا: کارگري سوسياليستي. ۱۲. شيخ‌الممالک (۱۳۲۵ق.) مجلة استبداد. شمارة۱: ۵ جماد الثاني ۱۳۲۵/ ۱۶ ژوئيه ۱۹۰۷ م. ۱۳. عارف‌قزويني، ميرزا ابوالقاسم (۱۳۲۷) کليات ديوان ميرزا ابوالقاسم عارف قزويني. به‌کوشش عبدالرحمن سيف آزاد. تهران: سيف آزاد. ۱۴. علومي، محمدعلي (۱۳۹۳) داستان طنز در ايران از مشروطه تا انقلاب اسلامي. تهران: عصر داستان. ۱۵. فريدقاسمي، سعيد (۱۳۸۰) سرگذشت مطبوعات در ايران. دو جلد. تهران: مرکز مطالعات و تحقيقات رسانه‌ها. ۱۶. کسروي، احمد (۱۳۶۵) تاريخ مشروطه ايران. تهران: اميرکبير. ۱۷. کهن، گوئل (۱۳۶۲) تاريخ سانسور در مطبوعات ايران. دوجلد. تهران: آگاه. ۱۸. مراقبي، غلامحسين (۱۳۷۲) نخستين کاربرد گسترده: طنزسرايي در مطبوعات ايران. بي‌جا. ناشر: مؤلف. ۱۹. ملک‌زاده، مهدي (۱۳۸۳) تاريخ انقلاب مشروطه ايران. جلد دوم. تهران: سخن. ۲۰. نسيم‌شمال، سيداشرف‌الدين رشتي (۱۳۶۸) ديوان کامل نسيم‌شمال. با مقدمة سعيد نفيسي. تهران: سعدي. ۲۱. نفيسي، سعيد (۱۳۸۱) خاطرات سياسي، ادبي، جواني به روايت سعيد نفيسي. به‌کوشش عليرضا اعتصام. تهران: مرکز. ۲۲. نورمحمدي، مهدي (۱۳۸۲) قزوين در انقلاب مشروطيت. تهران: حديث امروز. ۲۳. همايون کاتوزيان، محمدعلي (۱۳۹۲) ايرانيان. ترجمة حسين شهيدي. تهران: مرکز. 24. ـــــــ (1395) طنز و طنزينة هدايت. تهران: پرديس دانش.
|
صاحب امتیاز و ناشر
