|
۱. احمدي، بابک (۱۳۸۰) ساختار و تأويل متن. چاپ پنجم. تهران: مرکز. ۲. اخوت، احمد (۱۳۷۱) دستور زبان داستان. اصفهان: فردا. ۳. برتنز، يوهانس ويلم (۱۳۸۸) نظرية ادبی. ترجمة فرزان سجودي. چاپ دوم. تهران: آهنگ ديگر. ۴. پاينده، حسين (۱۳۹۱) داستان کوتاه در ايران. جلد اول. تهران: نيلوفر. ۵. ريمون‌کنان، شلوميت (۱۳۸۷) روايت داستاني: بوطيقاي معاصر. ترجمة ابوالفضل حري. تهران: نيلوفر. ۶. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۹۰) ادوار شعر فارسي از مشروطيت تا سقوط سلطنت. چاپ هفتم. تهران: سخن. ۷. صادقي اصفهاني، ليلا (۱۳۸۹) «بررسي عناصر جهان متن براساس رويکرد بوطيقاي شناختي». نقد ادبي. سال سوم. شمارة ۱۰: ۱۴۳-۱۷۴. ۸. صفوي، کوروش (۱۳۸۸) از زبان‌شناسي به ادبيات. چاپ دوم. تهران: سورة مهر. ۹. عبداللهيان، حميد (۱۳۸۵) «عوامل شاعرانگي در داستان‌هاي بيژن نجدي». فصلنامة علوم انساني دانشگاه الزهرا. سال پانزدهم و شانزدهم. شماره¬هاي ۵۶ و ۵۷: ۱۱۵-۱۲۸. ۱۰. فلکي، محمود (۱۳۸۲) روايت داستان (تئوري‌هاي پايه‌اي داستان‌نويسي). تهران: بازتاب نگار. ۱۱. مارتين، والاس (۱۳۸۶) نظريههای روايت. ترجمة محمد شهبا. تهران: هرمس. ۱۲. مقدادي، بهرام (۱۳۷۸) فرهنگ اصطلاحات نقد ادبي (از افلاطون تا عصر حاضر). تهران: فکر روز. ۱۳. مهربان، صديقه (۱۳۸۹) «عناصر داستاني و آشنايي‌زدايي‌ها در داستان‌هاي بيژن نجدي». نامة پارسي. شمارة ۵۴: ۱۲۱-۱۳۹. ۱۴. مهربان، صديقه و محمدجواد زينعلي (۱۳۹۱) «زبان هنري داستان‌ـ شعر در آثار بيژن نجدي». ادبيات پارسي معاصر. سال دوم، شمارة ۱: ۱۳۹-۱۵۵. ۱۵. نجدي، بيژن (۱۳۹۴) دوباره از همان خيابان‌ها. چاپ يازدهم. تهران: مرکز. ۱۶. واعظ، سعيد و عبدالـله آلبوغبيش (۱۳۹۲) «بوطيقاي روايت در داستان يک سرخ‌پوست در آستارا». ادب فارسي. دورة سوم. شمارة۱: ۱-۲۰. ۱۷. ياکوبسن، رومن (۱۳۹۰) «زبان¬شناسي و شعرشناسي». در: مجموعه مقالات زبان¬شناسي و نقد ادبي. ترجمة مريم خوزان و حسين پاينده. چاپ چهارم. تهران: ني. ۷۱-۸۰. 18. Genette, Gerard (1980) Narrative Discourse. An Essay in Method. Trans. Jane E. Lewin. Ithaca New York: Cornell University Press. 19. Abrams, M.A (1993) Glossary of Literary Terms. 6th: Wadsworth Publishing.
|
صاحب امتیاز و ناشر
