۱. احمدي، بابک (۱۳۸۹) ساختار و تأويل متن. چاپ دوازدهم. تهران: مرکز. ۲. ادونيس، احمدعلي سعيد (۱۳۷۶) پيش درآمدي بر شعر عربي. ترجمة کاظم برگنيسي. تهران: فکر روز. ۳. ايگلتون، تري (۱۳۸۸) پيشدرآمدي بر نظرية ادبي. چاپ پنجم. تهران: مرکز. ۴. براهني، رضا (۱۳۷۱) طلا در مس. جلد دوم. تهران: نويسنده. ۵. بهار، محمدتقي (۱۳۷۵) سبکشناسي. جلد سوم. چاپ هشتم. تهران: اميرکبير. ۶. پورنامداريان، تقي (۱۳۸۱) سفر در مه؛ تأملي بر شعر احمد شاملو. تهران: زمستان و چشموچراغ. ۷. توسي، خواجه نصير (۱۳۲۶) اساس الاقتباس. تصحيح مدرس رضوي. تهران: دانشگاه تهران. ۸. ذاکريکيش، اميد، اسحاق طغياني و سيد مهدي نوريان (۱۳۹۳) «تحليل ساختاري زبان غنايي (با تکيه بر نفثةالمصدور)»؛ جستارهاي زباني، دورة ۵، شمارة ۲ (پياپي۱۸): ۱۱۱- ۱۳۸. ۹. زرينکوب، عبدالحسين (۱۳۷۵) از گذشتة ادبي ايران. تهران: الهدي. ۱۰. زيدري نسوي، شهابالدين محمد (۱۳۸۵) نفثةالمصدور. تصحيح و توضيح اميرحسين يزدگردي. چاپ دوم. تهران: توس. ۱۱. شاملو، احمد (۱۳۸۰) مجموعه آثار احمد شاملو. جلد ۱. چاپ دوم. تهران: زمانه و نگاه. ۱۲. شفيعيکدکني، محمدرضا (۱۳۷۳) موسيقي شعر. چاپ چهارم. تهران: آگه. ۱۳. شفيعيکدکني، محمدرضا (۱۳۷۷) «جادوي مجاورت». مجلة بخارا. شمارة ۲: ۲۶- ۱۶. ۱۴. شفيعيکدکني، محمدرضا (۱۳۹۱) رستاخيز کلمات. تهران: سخن. ۱۵. شميسا، سيروس (۱۳۶۸) نگاهي تازه به بديع. چاپ سوم. تهران: ميترا. ۱۶. صفوي، کورش (۱۳۸۲) معنيشناسي کاربردي. تهران: همشهري. ۱۷. صفوي، کورش (۱۳۸۳) از زبانشناسي به ادبيات. ۲ جلد. چاپ دوم. تهران: سورة مهر. ۱۸. عباسي، حبيبالـله (۱۳۸۰) «ادبيت جهانگشا». مجلة زبان و ادبيات فارسي. شمارة ۳۲: ۱۳۱- ۱۴۶. ۱۹. کجاني حصاري، حجت (۱۳۸۸) روشهاي آموزش خواندن. تهران: لوح زرين. ۲۰. کجاني حصاري، حجت (۱۳۹۴) شعريت نثر تاريخي (از بلعمي تا وصاف¬الحضره). رسالة دکتري دانشگاه خوارزمي. به راهنمايي حبيب¬الـله عباسي. ۲۱. ولک، رنه و آستن وارن (۱۳۸۲) نظرية ادبيات. چاپ دوم. تهران: علمي و فرهنگي. ۲۲. ياکوبسن، رومن (۱۳۸۱) «قطبهاي استعاري و مجازي در زبانپريشي». در: زبانشناسي و نقد ادبي. ترجمة مريم خوزان. چاپ دوم. تهران: ني. ۲۳. يوسفي، غلامحسين (۱۳۵۷) «موسيقي کلمات در شعر فردوسي». ادبستان. شمارة ۱۲: ۸ ـ ۱۶.
|