دراین تحقیق وضعیت گرد و غبار در ۶ ایستگاه سینوپتیک استان کرمانشاه، در دوره­ ی ۲۰۱۰-۱۹۸۷ مورد بررسی قرارگرفته است. جهت بررسی این پدیده، روزهای گرد و غباری در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) با کد (۰۶) از شاخص هوای حاضر استخراج شدند. سپس داده­های ترازهای مختلف جو از پایگاه سازمان ملی جو و اقیانوس شناسی ایالات متحده (NCEP/NCAR) برداشت و نقشه ­ها در نرم ­افزار Grads ترسیم شدند، در نهایت از طریق پردازش تصاویر ماهواره­ای MODIS و با کاربرد شاخص دمای درخشایی، آشکارسازی گرد و غبار انجام و قلمرو گسترش آن مشخص شد. نتایج تحقیق نشان داد که در سطح زمین هنگامی که سامانه ­ی پرفشار اروپائی به شمال و غرب عقب­ نشینی می­کند در مناطق شرقی دریای مدیترانه کم­ فشار سودانی گسترش یافته و این سامانه در جهت جنوب غرب به شمال­شرق جابجا می­شود و با ورود آنها به منطقه آشفتگی ایجاد می­شود و به دلیل نبود رطوبت باعث گرد و خاک شد، منابع عمده­ی گرد و غبارهای وارده به استان کرمانشاه شامل بیابان­ های شمال عربستان، جنوب و غرب عراق و تا حدودی شمال صحرای افریقا می­ باشند.
 

پیش بینی بارش در مدیریت و هشدار سیل نقش مهمی بر عهده دارد و با اطلاع از میزان بارندگی می توان امکان وقوع سیل را در یک منطقه پیش بینی و اقدامات لازم را به عمل آورد. به دلیل اینکه بارشهای سه ماه ژانویه، فوریه و مارس در اکثر مواقع سیل آسا می باشند و همچنین بیشتر بارشها در این سه ماه رخ می دهند، لذا در این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر بارش و مدل سازی این سه ماه پرداخته شد. برای مدل سازی بارش از داده های بارش ماهانه ی ایستگاه همدید و بارانسنجی در بازه ی آماری (۲۰۱۴-۱۹۸۴) به مدت ۳۰ سال بعنوان متغیر وابسته و شاخصهای اقلیمی، سیگنالهای بزرگ مقیاس اقلیمی شامل؛ دمای سطح دریا و دمای ۱۰۰۰ میلی باری، هم ارتفاع تراز ۵۰۰ میلی باری ، امگای ۲۰۰ میلی باری و عناصر اقلیمی بعنوان متغیر مستقل استفاده شده است. به دلیل رفتار غیرخطی بارش از شبکه های عصبی مصنوعی جهت مدل سازی بهره گرفته شد. جهت مشخص شدن بهترین معماری برای ورود به شبکه ی عصبی از تحلیل عاملی استفاده شد. برای پیش بینی بارش از داده هایی که بیشترین ارتباط را با بارش نشان دادند بصورت چهار الگو استفاده گردید که در ماه ژانویه الگوی چهارم با خطای آنتروپی ۰۴۵/۰، تعداد لایه های ورودی ۹۱ واحد ، بهترین آرایش ۱۵-۱ و ضریب همبستگی ۹۴ درصد بود. در ماه فوریه، الگوی سوم با ضریب همبستگی ۹۷ درصد،  خطای آنتروپی ۰۳۶/. درصد ، تعداد واحدهای ورودی ۸ واحد و بهترین نوع آرایش لایه ی پنهان ۱۰-۱ بود. بارش ماه مارس با تمام الگوها ضریب پیش آگاهی بالا بود که الگوی اول با خطای آنتروپی ۰۳۸/.، تعداد واحدهای ورودی ۶۷، نوع آرایش لایه ی پنهان، ۱۷-۱، ضریب همبستگی ۹۸ درصد بود.

این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های زمانی - مکانی و سینوپتیکی رخداد طوفان تندری در جنوب غرب کشور (استان های خوزستان، چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویراحمد) با استفاده از شاخص های ناپایداری طی دوره آماری ۱۹۸۵-۲۰۱۵ نگارش یافت.  نتایج حاصل از تحلیل فراوانی توفان های تندری در ایستگاه دزفول با ۴۷۹ مورد بیشترین فراوانی و رامهرمز با ۲۵۲ روز کمترین  فراوانی را داشته اند. از لحاظ توزیع فصلی نیز بیشترین فراوانی بهار با ۳۹درصد بوده است. در مقیاس ماهانه نیز فروردین با ۲۱ درصد و مرداد تنها ۲ مورد، کمترین فراوانی را داشته است. از لحاظ  کدهای مربوط به توفان تندری نیز بیشترین فراوانی توفان تندری برق بدون شنیدن صدای رعد با ۲۱ درصد بوده است. تحلیل سینوپتیک :در غالب روزها وجود یک ناوه (در سطح ۵۰۰) یا کم فشار در غرب منطقه یعنی شرق دریای مدیترانه که زبانه های آن پادساعتگرد، از روی دریای سرخ و خلیج فارس وارد منطقه جنوب و جنوب غرب و غرب ایران شده بودند و از طرف دیگر  سیستم پرفشار روی خلیج عدن در شرق منطقه به صورت ساعت گرد باعث تزریق رطوبت به ویژه در تراز ۸۵۰ میلی بار به منطقه شده است. تعامل دو سیستم مذکور در غالب روزها، باعث تزریق رطوبت از سه منبع دریای مدیترانه، دریای سرخ و سپس خلیج فارس به سیستم های صعودی منطقه شده است. حرکت پادساعتگرد کم فشار حاکم در شرق مدیترانه، به همراه حرکت ساعتگرد پرفشار روی خلیج عدن، باعث تزریق رطوبت در ترازهای ۸۵۰ تا ۷۰۰ به منطقه شده است.