در دنیای امروز، مسکن و سرپناه بسیاری از جنبه­های زندگی انسانی را تحت­الشعاع خود قرار داده­اند. تامین مسکن مناسب به­ویژه برای گروه­های کم­درآمد شهری از مهمترین مسائل وچالش­های پیش­روی همه کشورهاست. میزان مطلوبیت محیط مجموعه­های مسکونی ساخته ­شده برای اقشارکم­­درآمد، همواره از مسائل چالش برانگیز بوده ­است. در برنامه­­ها و طرح­های تهیه شده برای این اقشار، به دلیل سیل عظیم متقاضیان و نیز محدودیت منابع و اعتبارات، غالبا اهداف کمی دنبال شده و اهداف کیفی مهجور مانده­اند. بررسی الگوی مسکن این قشر درشهرها نشان می­دهد که توجه و بکارگیری شاخص­های موثر برماندگاری مسکن ازجمله مقولاتی است که باید درفرآیند برنامه­ریزی مسکن آنها موردتوجه ­باشد. این مقاله، با هدف تحلیل عوامل موثر بر ماندگاری مسکن اقشار کم­­درآمد، به بررسی ادبیات نظری و آزمون فرضیه­های تحقیق پرداخته ­است. جامعه­ آماری تحقیق ساکنان مسکن مهر سیرجان می­باشند. پس از توزیع پرسشنامه، تجزیه وتحلیل داده­ها، در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی بکار گرفته­ شد. روایی سازه از روش تحلیل عاملی مورد تایید قرارگرفت. پایایی ابزار نیز با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ ۷/۰ محاسبه شد. تجزیه وتحلیل داده­ها از مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزار اسمارت پی­ال­اس انجام شد. یافته­های بدست آمده حاکی از وجود رابطه بین شاخص­های کمی و کیفی مسکن بر ماندگاری می­باشد. شاخص کیفی با معیارهای فرهنگی، اجتماعی و مولفه­هایی نظیر امنیت، حفظ حریم خصوصی، حس تعلق به مکان، مشارکت کاربر و ...بیشترین تاثیر بر ماندگاری مسکن مهر سیرجان را داراست.