چکیده
پدیده فرونشست را میتوان یکی از شایعترین خطراتی دانست که در سراسر دنیا رخ میدهد و هر ساله خسارات جبرانناپذیری را تحمیل میکند. عوامل زیادی مثل پایین رفتن سطح آب زیرزمینی در آبخوانها، کاهش آبدهی قناتها، خشک شدن دریاچهها، خشکسالیهای مکرر و... باعث بهوجود آمدن این پدیده میشود. برای بررسی فرونشست دشت مشهد از تکنیک تداخل سنجی راداری (D-Insar) و از تصاویر ماهوارهای Envisat سنجنده ASAR در باند C در بازه زمانی ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ و همچنین از تصاویر ماهواره Sentinel ۱ سنجنده ASAR در باند C در بازه زمانی یک ساله ۲۰۱۹ استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بیشترین میزان فرونشست مربوط به بازه زمانی ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ حدود ۴۴ سانتیمتر و در بازه زمانی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ به میزان۳۷ سانتیمتر در محدوده اراضی قاسمآباد و کلاته برفی است. نتایج درونیابی با استفاده از آمارهای چاههای پیزومتر نیز افت آبهای زیرزمینی در این محدوده را تأیید میکند. فرونشست در این دشت در حالت فوق بحرانی قرار دارد. نتایج حاصل از آنالیز تصاویر در سال ۲۰۱۹ نیز فرونشست ۳۶ سانتیمتری را نشان میدهد. . به منطور تایید نتایج از شاخص Z استفاده شد. بر اساس این شاخص مشخص گردید که هر گاه خشکسالی رخ داده است افت آبهای زیرزمینی بیشتر شده است و این امر تاییدی بر نتایج تکنیک تداخل سنجی است.
