در این تحقیق پیش­بینی تراز آب زیرزمینی حوضه آبریز شریف­آباد استان قم با بهره­گیری از برخی مدل­های هوشمند می­باشد. به این منظور از داده­های ماهیانه تراز آب زیرزمینی در سه حلقه چاه مشاهده­ای واقع در حوضه آبریز شریف­آباد در مدل سازی­ها استفاده شده است. جهت مقایسه نتایج حاصل از مدل­های هیبرید آنالیز موجک-شبکه عصبی (WNN)، برنامه­ریزی ژنتیک (GP)، رگرسیون خطی چند متغیره (MLR) و شبکه عصبی مصنوعی (ANN) از دو معیار ریشه خطای مربع متوسط (RMSE) و ضریب کارایی نش- ساتکلیف (E) استفاده شده ­است. نتایج تحقیق نشان داده است که مدل ترکیبی موجک-عصبی پیش­بینی دقیقتری برای تراز آب زیرزمینی ماهانه نسبت به مدل‌های ANN، GP و MLR ارائه داده، به طوریکه ضریب نش در مدل ترکیبی برای پیزومترهای ۱، ۲ و ۳ به‌ترتیب ۹۸/۰، ۹۸/۰ و ۹۵/۰ حاصل شده است.

امروزه طرح هادی روستایی، مهم‌ترین ابزار مدیریت توسعه روستایی در ایران است و هدف نهایی از اجرای این طرح، بهبود کیفیت زندگی و فراهم آوردن محیطی سالم و جاذب برای زندگی ساکنان نواحی روستایی می‌باشد ؛ لذا هدف از پژوهش حاضر این است تا با تأکید بر مشخصه‌های اجرای طرح هادی روستایی که عبارتند از: بهبود کیفیت مسکن، شبکه معابر، کاربری اراضی و دسترسی به خدمات، محیط‌زیست روستا، اثرات آن را بر کیفیت عینی زندگی روستاییان مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق در این مطالعه، از نظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی- تحلیلی و همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، ۲۲ روستا که در آن‌ها طرح هادی اجراشده است و از بین آن‌ها ۸ روستا با جمعیت ۳۸۳۵ خانوار به روش نمونه‌گیری انتخاب گردید. در سطح روستاهای مورد مطالعه با روش نمونه‌گیری (کوکران) ۲۴۹ خانوار روستایی انتخاب و به روش نمونه‌گیری تصادفی مورد پرسشگری قرار گرفتند. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه‌های مورد نظر، با استفاده از روش‌های تجزیه و تحلیل آماری در محیط نرم افزارSPSS  مورد بررسی قرار گرفت.  یافته‌های مطالعه بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از آزمون‌های همبستگی نشان می‌دهد که ارتباط معنی‌دار و قوی با ضریب ۷۵/۰ بین اجرای طرح هادی روستایی و بعد عینی کیفیت زندگی وجود دارد، به‌نحوی‌که ابعاد طرح هادی روستایی ۵۷ درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌نماید و در بین ابعاد طرح هادی، متغیر محیط زیست روستا به میزان ۲۹ درصد بر ارتقاء بعد عینی کیفیت زندگی روستاییان تأثیرگذار بوده است. در توزیع فضایی رابطه بین اجرای طرح هادی و کیفیت عینی زندگی در هشت روستا، همبستگی مستقیم و کاملی وجود دارد.

یکی از خصوصیات منحصربه‌فرد لندفرم­های شمالی حوضه آبی زنجان­رود، داشتن سطوح همواری است که به‌وسیله دره­های عمیق منقطع شده­اند. حوضه آبریز رودخانه­های این دره­ها در بالاتر از سینوزیته کوهستان وسعت چندانی ندارند و در سطوح هموار، رواناب­های اطراف را دریافت نمی­کنند. در بعضی از قسمت زیرحوضه­های آبی، خط تقسیم آب از کناره رودخانه اصلی فاصله چندانی ندارد (رودخانه سهرین). وسعت حوضه­های آبریز بالاتر از سینوزیته جبهه کوهستان، به حدی نیست که رودخانه­ها شرایط حفر دره­های عمیقی را داشته باشد که گاه عمق بیش از صد متر دارند. دره­هایی که در تمام طول مسیر، اختلاف ارتفاع اولیه را نسبت به سطوح هموار اطراف خود حفظ نموده­اند. در این بررسی از نقشه­های توپوگرافی و زمین­شناسی و تصاویر ماهواره­ای منطقه، اثرات ژئومورفولوژیکی گسل­ها ردیابی گردید. وضعیت فعالیت تکتونیکی منطقه، با استفاده از شاخص‏های مورفوتکتونیکی نسبت کف دره به ارتفاع آن (Vf)، عدم تقارن حوضه زهکشی (Af)، انتگرال هیپسومتریک (Hi) و تقارن توپوگرافی عرضی (T)، در ۶ زیرحوضه مجزا، بررسی گردید. نتایج ترکیبی این شاخص‌ها در شاخص LAT، اکثر زیرحوضه­ها را ناپایدار ازنظر تکتونیکی برآورد نمود. بر اساس شاخص تقارن زهکشی حوضه بالاآمدگی در دو زیرحوضه سهرین و سارمساقلو به ساحل سمت راست و در زیرحوضه قره­چریان به ساحل سمت چپ نسبت داده‌شده است که بیان‌کننده قرارگیری کانون نیروی نئوتکتونیکی در محلی بین سه زیرحوضه است.

پهنه­ های کارستی زاگرس بویژه استان کرمانشاه نقش مهمی در تغذیه آبخوان­ها دارند و بسیاری از فعالیت های انسانی مانند تامین آب شرب و کشاورزی به وجود منابع آب کارست وابسته می ­باشند. با توجه به فراوانی ساختارهای تکتونیکی و شکل­گیری پدیده­های ژئومورفولوژیکی کارست در منطقه پراوبیستون به ارزیابی ارتباط ساختمان گسلی با چشمه­ های کارستی در این منطقه پرداخته شد. بدین منظور ابتدا مبادرت به تهیه لایه­ های اطلاعاتی شامل موقعیت مکانی چشمه­ ها، موقعیت مکانی چاله­ های بسته، گسل­ها، بافر، شیب و لایه طبقات ارتفاعی شده و سپس نمودار گلسرخی گسل­ها ترسیم شده و به وسیله روش شواهد وزنی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی رابطه بین چشمه و گسل در منطقه پراو بیستون با استفاده از روش وزنی نشان داد که ارتباط نزدیکی بین عناصر تکتونیکی با فراوانی چشمه­ ها، وجود دارد به گونه­ای که در فواصل کم از گسل­ها تعداد چشمه­ها بیشتر و با فاصله گرفتن از گسل تعداد و فراوانی چشمه­ ها، کاسته می­ شود. همچنین نتایج حاصل نمودارهای گلسرخی نشان داد که گسل­ها تاثیر مستقیمی در پیدایش و جهت گیری چشمه­ ها داشته­ اند. در بررسی رابطه شیب و فراوانی چشمه­ ها مشخص شد که بیشتر چشمه ­ها در شیب صفر تا ۵ درصد و سطوح ارتفاعی بین ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ متر واقع شده ­اند. سطوح ارتفاعی فوق، پایکوه ­ها و سطوح مشرف به دشت را شامل می­ شود.