در این پژوهش با استفاده از تصاویر سنجنده لندست مربوط به تاریخ ۱۰/۰۸/۲۰۱۵ و روشهای سبال و متریک مقادیر سپیدایی سطحی برای کاربری‌های اراضی مختلف در نیمه شمالی استان اردبیل برآورد گردید. همچنین برای انجام محاسبات از نرم‌افزارهای ENVI۴,۸ و ArcGIS۱۰,۳ و برای تعیین نوع کاربری سطوح مختلف از روش طبقه‌بندی الگوریتم حداکثر احتمال با ضریب کاپای ۱۴/۸۶ درصد و دقت کلی ۶۳/۹۲ درصد استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که سطوح آبی با مقدار میانگین ۰۹۳/۰ و ۱۴۱/۰ به ترتیب در روشهای سبال و متریک دارای کمترین میزان سپیدایی است. همچنین بر اساس خروجی حاصل از روشهای سبال و متریک میزان سپیدایی شهرها به ترتیب حدود ۳۱۳/۰ و ۲۷۸/۰ هست که این مقادیر بیشترین میزان سپیدایی در بین سطوح کاربری موردبررسی است. در این بررسی میزان سپیدایی مراتع بین ۱۸۳/۰ تا ۲۶۶/۰ در روش سبال و بین ۲۳۷/۰ تا ۲۶۵/۰ در روش متریک تعیین گردید. در ادامه میزان سپیدایی اراضی کشاورزی (۲۴۰/۰ بر اساس روش سبال و ۲۴۷/۰ بر اساس روش متریک) و جنگل (۱۴۱/۰ بر اساس روش سبال و ۲۲۵/۰ بر اساس روش متریک) نیز موردبررسی قرار گرفت. درنهایت با توجه به نتایج به‌دست‌آمده از مقادیر سپیدایی بر اساس روشهای سبال و متریک می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که با توجه به اختلاف انرژی دریافتی خالص در سطوح مختلف می‌توان میزان سپیدایی سطوح را برآورد نمود که در تخمین میزان تبخیر و تعرق با استفاده از روشهای سنجش‌ازدور بسیار کارآمد است.
