مقالات آماده انتشار(موقت)                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری، گروه روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، رشت، ایران. ، hamid.dorj@gmail.com
2- استاد روابط بین الملل، گروه روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، رشت، ایران.
3- دانشیار روابط بین الملل دانشگاه گیلان
چکیده:   (1481 مشاهده)
 
با افزایش مداوم قدرت اقتصادی، فناوری و نظامی چین، نگرانی آمریکا از خیزش روزافزون پکن رو به فزونی است. ایالات‌متحده خیزش منطقه‌ای چین را به عنوان چالشی برای جاه‌طلبی هژمونیک خود تلقی می­کند. افزایش قدرت نظامی و نفوذ سیاسی چین در شرق آسیا باعث ایجاد نگرانی و سوءظن میان برخی از همسایگان آن و واشنگتن شده است. در این میان، آمریکا بنا بر دلایلی همچون؛ مقابله با خیزش چین و حمایت از آزادی دریانوردی در این منطقه حضور فعال دارد. تلاش واشنگتن برای به چالش کشیدن حاکمیت دریایی چین، منعکس‌کننده نگرانی ایالات‌متحده از ظهور چین و عزم این کشور برای حفظ هژمونی خود در آسیا و اقیانوسیه است. این امر باعث می‌شود تا ایالات متحده در تلاش برای ایجاد یک حلقه محاصره علیه چین و مهار منطقه‌ای آن و در نهایت جلوگیری از تغییر موازنه قدرت به ضرر واشنگتن در شرق آسیا برآید. بدین ترتیب، سؤال پژوهش این است که آمریکا برای مهار قدرت چین در دریای چین جنوبی چه راهبردی را دنبال می‌کند؟ فرضیه قابل طرح این است که با توجه به این که رشد اقتصادی چین و گسترش قدرت دریایی این کشور، تهدیدی راهبردی برای کشورهای منطقه و ایالات‌متحده محسوب می‌شود؛ لذا واشنگتن برای جلوگیری از تبدیل شدن چین به یک هژمون منطقه‌ای در شرق آسیا؛ در تلاش برای جلوگیری از صعود و خیزش منطقه‌ای پکن بر آمده است. جلوگیری از قدرت­یابی چین و مهار و انزوای این کشور در منطقه، ضمن شکل‌گیری موازنه قدرت به نفع واشنگتن و هم‌پیمانان منطقه‌ای آن در شرق آسیا، می‌تواند کمک شایانی به توسعه نفوذ و تأمین اهداف و منافع ایالات‌متحده و متحدان آن در منطقه نماید. برای تحلیل داده‌ها از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است.
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیای سیاسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.