دوره 25، شماره 77 - ( 4-1404 ) جلد 25 شماره 77 صفحات 0دوره0فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

Judi F, Sarwar R, Hasani Mehr S S. Measuring the performance of urban management on the quality of life of informal settlements in Miandoab City. jgs 2025; 25 (77)
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-4092-fa.html

جودی فرهاد، سرور رحیم، حسنی مهر صدیقه. سنجش عملکرد مدیریت شهری بر کیفیت زندگی سکونتگاه های غیررسمی شهر میاندوآب. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1404; 25 (77)

URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-4092-fa.html

سنجش عملکرد مدیریت شهری بر کیفیت زندگی سکونتگاه های غیررسمی شهر میاندوآب

فرهاد جودی^*

¹، رحیم سرور²

، صدیقه حسنی مهر³

1- دانشجوی دکتری،گروه جغرافیا ،واحد آستارا،دانشگاه آزاد اسلامی،آستارا،ایران ، farhad.judi1348@gmail.com
2- استاد گروه جغرافیا،واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران
3- دانشیارگروه جغرافیا،واحد آستارا،دانشگاه آزاد اسلامی،آستارا،ایران

چکیده: (3370 مشاهده)

عملکرد مدیریت شهری از ابعاد مختلف در توسعه پایدار شهر موثر است. از جنبه های مهم و تاثیرگذار مدیریت شهری، کیفیت زندگی شهروندان در محلات مختلف است. عملکرد مدیریت در بهبود کیفیت زندگی با مشارکت مردم، تامین خدمات، شفاف سازی و... قابل تحقق است. بنابراین در این تحقیق هدف سنجش عملکرد مدیریت شهری بر کیفیت زندگی سکونتگاه های غیررسمی شهر میاندوآب است. تحقیق از نظر روش و ماهیت توصیفی-تحلیلی و جز تحقیقات ژرف نگر و کمی است. داده های از دو روش کتابخانه ای و میدانی از طریق ابزار پرسش‌نامه جمع آوری شد. روایی پرسش نامه از طریق جامعه نخبگان(10 نفر) تایید و پایایی آن نیز با آلفای کرونباخ بیشتر از 79/0 محاسبه شد. جامعه آماری تحقیق را شهروندان ساکن در 10 سکونتگاه غیررسمی شهر میاندوآب، 11545 نفر تشکیل داده‌اند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، 313 نفر تعیین شد. نتیجه آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که شاخص مدیریت شهری در سطح معناداری کمتر از 05/0 معنادار است. اختلاف میانگین برابر با 403/1- تایید کرد که شاخص مدیریت شهری برای سکونتگاه های غیررسمی شهر میاندوآب ضعیف ارزیابی می شود. همچنین مدل رگرسیونی از تاثیرگذاری شاخص مدیریت شهری در بهبود کیفیت زندگی سکونتگاه های غیررسمی با ضریب 901/0 اشاره دارد. متغیر مشارکت با 23 درصد و متغیر نظافت و بهداشت محیط با 11 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیرگذاری را در بهبود کیفیت زندگی پیش بینی می نمایند. بنابراین وجود یک مدیریت یکپارچه شهری متشکل از مردم و مسوولان با تاکید بر شاخص های مشارکت محور و ساختاری می تواند به بهبود کیفیت زندگی محلات کمک نماید.

واژه‌های کلیدی: مدیریت شهری، کیفیت زندگی، سکونتگاه غیررسمی، شهر میاندوآب

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری

فهرست منابع

1. اطهاری ، کمال.(1379). حاشیه نشینی در ایران، مجله مدیریت شهری،2(2): 1-15.

2. بابایی، مهناز؛ ابراهیمی، سعید.(1395). مطالعه و بررسی مؤلفه‌های مدیریت یکپارچه در شهر اصفهان، مجله اقتصاد شهری، 1(1): 17-36.

3. بذرگر، محمدرضا؛ رحیمی، محمد؛ سطانی، علی.(1396). ظرفیت سنجی مدیریت شهری در فرایند توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی، نمونه موردی: پنج شهر ایران، مجله جغرافیا،15(53): 233-250.

4. پاکرو، نازلی؛ درسخوان، رسول.(1399). سنجش عوامل موثر بر کیفیت زندگی در مناطق اسکان غیررسمی کلانشهر تبریز، مجله تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 4(10): 24-42.

5. پوراحمد، احمد؛ عمو، ابراهیم؛ حاجیان، محمد؛ رئوفی، اصغر (1396)، سنجش کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی (محله سلام‌آباد تهران)، مجله جغرافیای اجتماعی شهر، 4(2): 22-1.

6. پیران، پرویز.( 1373 ). آلونک نشینی در ایران دیدگاه های نظری با نگاهی به شرایط ایران، مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی، 88-87 : 96-101.

7. جعفری،معصومه؛ طبیبیان، منوچهر.(1399). تحلیل وضعیت توسعه شهری دانش پایه در سه کلان شهر ایران با روش تحلیل رابطه ای خاکستری(مطالعه موردی : تهران، مشهد و اصفهان)، مطالعات مدیریت شهری، 12(44): 1-12.

8. حاتمی نژاد، حسین؛ صفدری، امین؛ پارسا، رحمان؛ صفدری، محمد. (1390). نقش مدیریت شهری در ساماندهی سکونتگاههای غیر رسمی ( مطالعه موردی: فرون آباد تهران)، اندیشه جغرافیا، 5(10): 1-33.

9. حاتمی، مجتبی؛ سلیمانی، حسین؛ گندمکار، امیر؛ صابری، حمید.(1399). ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی در شهر ابرکوه، جغرافیا و توسعه فضای شهری، 7(1): 76-91.

10. حاجی یوسفی.حسین.(1382). پدیده حاشیه نشینی شهری قبل از انقلاب، مجموعه مقالات حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی، انتشارات دانشگاه علوم و بهزیستی و توانبخشی، تهران.

11. حسینی، زهرا؛ شیروانی، امین.(1397).نقش مدیریت شهری در ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان، هفتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم جغرافیا و برنامه ریزی، معماری و شهرسازی،تهران.

12. حیدری‌سرای،رضوان.(1397). سنجش کیفیت ذهنی زندگی درساکنان سکونتگاه های غیررسمی شمال تبریز، مطالعه موردی یوسف آباد تبریز، کارشناسی ارشد، گروه جغرافیا، استاد راهنما هادی حکیمی، دانشکده برنامه‌ریزی و علوم محیطی، دانشگاه تبریز، تبریز.

13. خراسانی‌مقدم، صبا؛ یزدانفر، سیدعباس؛ حسینی، سیدباقر.(1394). بررسی شاخص‌های کیفیت زندگی موثر بر میزان رضایتمندی ساکنان سکونتگاه‌های غیررسمی (مطالعه موردی: محله فرحزاد تهران- فرحزاد شمالی)، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 47(1)،: 97- 117.

14. سامه، رضا؛ اکرمی، غلامرضا (1392). تحلیل تحولات اندیشه «کیفیت زندگی» در معماری و شهرسازی، هویت شهر، 25(10): 27-40.

15. سعیدی، عباس. (1388). شالوده‌ی مکان‌یابی و استقرار روستاهای جدید، تهران: انتشارات شهیدی.

16. شعبانی، ناهید.(1384). نقش آموزش در ساماندهی و مدیریت شهری، مجله همبستگی،2(3): 49-61.

17. شکویی.حسین (1388). دیدگاههای نو در جغرافیای شهری، تهران: انتشارات سمت.

18. صفائی نمین، رضا؛ صفائی نمین، رسول.(1400). بررسی نقش و جایگاه مدیریت شهری در کیفیت زندگی و ارتقاء، کنفرانس ملی پژوهش های سازمان و مدیریت، تهران.

19. عنابستانی، علی اکبر؛ عنابستانی، زهرا.(1391). تاثیر عملکرد مدیریت شهری بر ارتقا کیفیت زندگی شهروندان، مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران،4(4): 23-34.

20. فرجی، امین.(1396). سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی، مطالعه موردی: شهر بجنورد. دو فصلنامه علمی- پژوهشی پژوهش‌های بوم‌شناسی شهری، 1(2): 89- 100.

21. کاووسی الهه؛ محمدی جمال.(1400). تحرک و جابجایی هوشمند و پایداری اجتماعی: ارزیابی روابط متقابل (مطالعه موردی: شهر شیراز). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. ۲۱ (۶۱) :۲۷۹-۲۹۴.

22. گروسی، سعیده؛ نقوی، علی.(1387). سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در شهر کرمان. فصلنامه رفاه اجتماعی، 8(30): 61-82.

23. لطفی، حیدر؛ عدالت خواه، فرداد؛ میرزایی، مینو؛ وزیرپور، شب بو.(1388). مدیریت شهری و جایگاه آن در ارتقا حقوق شهروندان، نگرش های نو در جغرافیای انسانی، 2(1): 101-110.

24. مرکز آمار ایران(1385). سرشماری نفوس و مسکن 1385، سایت مرکز.

25. مرکز آمار ایران(1390). سرشماری نفوس و مسکن 1390، سایت مرکز.

26. مرکز آمار ایران(1395). سرشماری نفوس و مسکن 1395، سایت مرکز.

27. معتمدی محمد؛ رسولی سیدحسن؛ نصیری محمد.(1398). ارزیابی میزان رضایت شهروندان از عملکرد مدیریت شهری در حوزه خدمات شهری، مطالعه موردی: شهر فاروج. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، ۱۹ (۵۵): 99-116.

28. منافی آذر، رضا؛ ولائی، محمد.(1397). تحلیل تطبیقی نابرابری های فضای شهری و فضای پیراشهری، مورد شهر میاندوآب، مجله توسعه فضاهای پیراشهری،1(1)" 61-78.

29. ناظری، مهرداد.(1383). حاشیه نشینی تهدید امنیت شهرها، مجله حیات نو اقتصادی،5(1): 69-82.

30. Costanza, R. (2008). An Integrative Approach to Quality of Life Measurement, Journal of Research, and Policy, Sapiens, 1(1). 1-16.Dio. http://journals.openedition.org/sapiens/169

31. Dina, M.N., Hanan,G.(2017). From Informal Settlements to sustainable communities, Alexandria Engineering Journaal, 57(2): 2367-2376. [DOI:10.1016/j.aej.2017.09.004]

32. Joshua,j.(2017). Economic Development and the Quality of Life, London :Palgrave Macmillan, , [DOI:10.1057/978-1-137-59435-8_7]

33. Lee, Y.J.(2008).Subjective quality of life measurement in Taipei, Journal of Building and Environment, 43(7): 1205-1215. doi.org/10.1016/j.buildenv.2006.11.023 [DOI:10.1016/j.buildenv.2006.11.023]

34. Li,W., Feng, T., Timmermans, H., Li, Z., Zhang, M., Li, B.(2020). Analysis of citizens' motivation and participation intention in urban planning, Journal of Cities , 106(4):54-68. [DOI:10.1016/j.cities.2020.102921]

35. Mandana,C., Goldin,J., Haldenwang, R. (2020). Factors and impacts of informal settlements residents' sanitation practices on access and sustainability of sanitation services in the policy context of Free Basic Sanitation, Journal of Water, Sanitation and Hygiene for Development, 10 (2): 238-248. [DOI:10.2166/washdev.2020.123]

36. Mandleni, B., Omotayo, A., Ighodaro, D., Agbola, S.(2020). Analysis of the Living Conditions at eZakheleni Informal Settlement of Durban: Implications for Community Revitalization in South Africa, Journal of Sustainability, 13(4): 1-16. [DOI:10.3390/su13042371]

37. Serag El Din, H., Shalaby, A., Elsayed Farouh, H., Elariane, S. A. (2013). Principles of urban quality of life for a neighborhood, Housing and Building National Research Center, 9(2): 86-92. [DOI:10.1016/j.hbrcj.2013.02.007]

38. Soyinka, O ., Michael Siu, K .W. (2017). Investigating informal settlement and infrastructure adequacy for future resilient urban center in Hong Kong, SAR, Procedia Engineering, 198: 84-98. [DOI:10.1016/j.proeng.2017.07.075]

39. Soyinka, O., Michael, K .W. (2017). Investigating informal settlement and infrastructure adequacy for future resilient urban center in Hong Kong, SAR, Procedia Engineering, 198: 84 - 98. [DOI:10.1016/j.proeng.2017.07.075]

40. Wang, C.(2001). The Relationship Between Quality of Life and Local Economic Development: An Empirical Study of Local Authority Areas in England, Journal of Cities, 18(1): 25-32. [DOI:10.1016/S0264-2751(00)00051-2]

41. Wokekoro, E., Owei, O. (2014). An Assessment of Residential Quality of Life in Informal Settlements in Port Harcourt Municipality, Journal Of Humanities And Social Science, 19(3): 11-26. [DOI:10.9790/0837-19331126]

42. Babaei, M; Ebrahimi, S. (2016). Study and components of integrated management in Isfahan, Journal of Urban Economics, 1 (1): 17-36.

43. Costanza, R. (2008). An Integrative Approach to Quality of Life Measurement, Journal of Research, and Policy, Sapiens, 1(1). 1-16.Dio. http://journals.openedition.org/sapiens/169

44. Dina, M.N., Hanan,G.(2017). From Informal Settlements to sustainable communities, Alexandria Engineering Journaal, 57(2): 2367-2376. [DOI:10.1016/j.aej.2017.09.004]

45. Faraji, A. (2017). Measuring satisfaction with quality of life in informal settlements, Case study: Bojnourd. Two Quarterly Journal of Urban Ecology Research, 1 (2): 89-100.

46. Grossi, S; Naghavi, A. (2008). Social capital and quality of life in Kerman. Social Welfare Quarterly, 8 (30): 61-82.

47. Hatami, M; Soleimani, H; Gandmakar, A; Saberi, H.(2020). Evaluation of quality of life indicators in Abarkooh city, geography and urban space development, 7 (1): 76-91.

48. Heidari Sarai, R. (2018). Assessing the mental quality of life in the residents of informal settlements in North Tabriz, a case study of Yousefabad, Tabriz, M.Sc., Department of Geography, Faculty of Planning and Environmental Sciences, University of Tabriz, Tabriz.

49. Jafari, M; Tabibian, M. (2020). Analysis of knowledge-based urban development status in three metropolises of Iran by gray relational analysis method (Case study: Tehran, Mashhad and Isfahan), Urban Management Studies, 12 (44): 1-12.

50. Pakro, N; Darskhan, R.(2020). Assessing the Factors Affecting the Quality of Life in Informal Settlement Areas of Tabriz Metropolis, Journal of Applied Research in Geographical Sciences, 4 (10): 24-42.

51. Poorahmad ;Amo, E; Hajian, M; Raufi, A.(2017), Assessing the quality of life in informal settlements (Salamabad neighborhood of Tehran), Journal of Social Geography of the city, 4 (2): 22-1 .

52. Saeedi, A. (2009). The foundation of locating and establishing new villages, Tehran: Shahidi Publication.

53. Serag El Din, H., Shalaby, A., Elsayed Farouh, H., Elariane, S. A. (2013). Principles of urban quality of life for a neighborhood, Housing and Building National Research Center, 9(2): 86-92. [DOI:10.1016/j.hbrcj.2013.02.007]

54. Soyinka, O ., Michael Siu, K .W. (2017). Investigating informal settlement and infrastructure adequacy for future resilient urban center in Hong Kong, SAR, Procedia Engineering, 198: 84-98. [DOI:10.1016/j.proeng.2017.07.075]

55. Statistics Center of Iran (2006). Population and Housing Census 2006, Center website.

56. Statistics Center of Iran (2011). Population and Housing Census 2011, Center website.

57. Statistics Center of Iran (2016). Population and Housing Census 2016, Center website.

58. Wokekoro, E., Owei, O. (2014). An Assessment of Residential Quality of Life in Informal Settlements in Port Harcourt Municipality, Journal Of Humanities And Social Science, 19(3): 11-26. [DOI:10.9790/0837-19331126]

59. Costanza, R. (2008). An Integrative Approach to Quality of Life Measurement, Journal of Research, and Policy, Sapiens, 1(1). 1-16.Dio. http://journals.openedition.org/sapiens/169

60. Dina, M.N., Hanan,G.(2017). From Informal Settlements to sustainable communities, Alexandria Engineering Journaal, 57(2): 2367-2376. [DOI:10.1016/j.aej.2017.09.004]

61. Lee, Y.J.(2008).Subjective quality of life measurement in Taipei, Journal of Building and Environment, 43(7): 1205-1215. [DOI:10.1016/j.buildenv.2006.11.023]

62. Li,W., Feng, T., Timmermans, H., Li, Z., Zhang, M., Li, B.(2020). Analysis of citizens' motivation and participation intention in urban planning, Journal of Cities , 106(4):54-68. [DOI:10.1016/j.cities.2020.102921]

63. Mandana,C., Goldin,J., Haldenwang, R. (2020). Factors and impacts of informal settlements residents' sanitation practices on access and sustainability of sanitation services in the policy context of Free Basic Sanitation, Journal of Water, Sanitation and Hygiene for Development, 10 (2): 238-248. [DOI:10.2166/washdev.2020.123]

64. Mandleni, B., Omotayo, A., Ighodaro, D., Agbola, S.(2020). Analysis of the Living Conditions at eZakheleni Informal Settlement of Durban: Implications for Community Revitalization in South Africa, Journal of Sustainability, 13(4): 1-16. [DOI:10.3390/su13042371]

65. Serag El Din, H., Shalaby, A., Elsayed Farouh, H., Elariane, S. A. (2013). Principles of urban quality of life for a neighborhood, Housing and Building National Research Center, 9(2): 86-92. [DOI:10.1016/j.hbrcj.2013.02.007]

66. Soyinka, O ., Michael Siu, K .W. (2017). Investigating informal settlement and infrastructure adequacy for future resilient urban center in Hong Kong, SAR, Procedia Engineering, 198: 84-98. [DOI:10.1016/j.proeng.2017.07.075]

67. Wokekoro, E., Owei, O. (2014). An Assessment of Residential Quality of Life in Informal Settlements in Port Harcourt Municipality, Journal Of Humanities And Social Science, 19(3): 11-26. [DOI:10.9790/0837-19331126]

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.