دوره 24، شماره 73 - ( 4-1403 )                   جلد 24 شماره 73 صفحات 136دوره115فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ، fvy1990@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
چکیده:   (2732 مشاهده)

امروزه توجه به گردشگری بافت­های تاریخی در راستای ارتقا پیشرفت اقتصادی - اجتماعی و شناساندن ارزش­های تاریخی و هویت فرهنگی هر منطقه بسیار مهم تشخیص داده‌ شده است. از این‌رو این پژوهش با هدف شناسایی الگوی علّی معیارهای ارتقاء سطح گردشگری در بافت تاریخی شهر تبریز نگاشته شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی می‌باشد، جامعه آماری پژوهش را خبرگان بالغ‌بر 6 نفر و کارشناسان (کارمندان شهردار و مدیران شهرداری) که برابر با 9 نفر تشکیل می‌دادند که مجموع آن‌ها برابر با 15 نفر بود که به‌صورت نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند. جمع‌آوری اطلاعات موردنیاز در این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه­ای و میدانی انجام پذیرفته و در جهت تحلیل داده­های پژوهش از تکنیک دیمتل فازی استفاده ‌شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که از بین معیارهای شناسایی‌شده معیار عناصر اولیه به‌عنوان تأثیرگذارترین معیار و همچنین به‌عنوان بااهمیت‌ترین معیار در جهت ارتقاء گردشگری بافت تاریخی شهر تبریز شناسایی شد. از دیگر نتایج حاصل ‌شده در این پژوهش می­توان به ارائه الگوی علّی هر یک از زیرمعیارها اشاره نمود، از بین زیرمعیارهای عناصر اولیه، معیار تاریخی، از بین زیرمعیارهای مربوط به عناصر ثانویه، تسهیلات اقامتی و از بین زیرمعیارهای فضای مطلوب گردشگری زیرمعیار عملکرد به‌عنوان تأثیرگذارترین زیرمعیار شناسایی شدند.
واژگان کلیدی: گردشگری، بافت تاریخی، روش دیمتل فازی، تبریز
 
[1]. نویسنده مسئول: پست الکترونیکی: taraffarat@yahoo.com
متن کامل [PDF 1214 kb]   (501 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.