غفاری گیلانده عطا، کاملی فر زهرا، یزدانی محمدحسن. اولویت بندی تناسب اراضی در فرآیند مکان گزینی فضای سبز شهری با استفاده از فنون تحلیل چند معیاری مطالعه موردی: منطقه یک شهرداری تبریز. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. 1393; 14 (32) :251-270
URL: http://jgs.khu.ac.ir/article-1-1843-fa.html
1- استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی ، atagafari@gmail.com
2- دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
3- استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (5424 مشاهده)
فضایسبزشهریازمهمترینکاربریهایشهریاستکهازآنهمانندششهایتنفسیشهرهایادمیکنند. از آن جا که اهداف اصلی برنامه ریزی شهری،سلامت، آسایش و زیبایی میباشد، مکانیابی فضای سبز شهری نیز به عنوان یکی از مهمترین عناصر محیط شهری سهم زیادی در مطلوبیت و مطبوعیت فضا از نظر شهروندان دارد.بنابراین توجه ویژه به ساماندهی مکانی فضایی این کاربری، گامی مهم در تامین رفاه و آسایش شهروندان محسوب می شود.با توجه به تعدد معیارهای مطرح در مکانگزینی فضای سبز شهری در تحقیق حاضر سعی شده است با انتخاب منطقه1شهرداری تبریز به عنوان مطالعه موردی، کاربرد عملیاتی استفاده از TOPSIS به عنوان یکی از فنون تحلیل چند معیاری(MADM) در فرآیند تحلیل تناسب اراضی در مکانگزینی فضای سبز شهری مورد آزمون قرار گیرد. در این تحقیق بعد از شناسایی عوامل تاثیرگذار در مکانیابی فضای سبز،اقدام به تهیه نقشههای معیار شده و پس از آن استانداردسازی داده ها و وزن دهی آنها انجام گرفته است.در نقشه نهایی، زمینهای منطقه برای انتخاب مکان مناسب کاربری فضای سبز اولویت بندی شده است.بررسی نتایج بکارگیری مدل در محدوده مورد مطالعه نشان میدهد که پیکسلهای معرفی شده در خروجی حاصل از مدل،دارای شرایط بهینه از منظر معیارهای تعریف شده هستند. بنابرایناستفادهازتکنیکهای کاربردی مثل تکنیک TOPSIS و توانمندیهای GIS میتواند متولیان امور شهریرادر تصمیم گیری بهتر در جهت تخصیص اراضی برای کاربریهای مورد نیاز به طور اعم و کاربری فضای سبز به طور اخص یاری رساند.