دکتر محمدهاشم موسوی حقیقی، احمد رجبی،
دوره ۴، شماره ۱۲ - ( ۴-۱۳۹۲ )
چکیده
در این پژوهش با استفاده از روش پویایی‌شناسی سیستمی، تاثیر تغییرات شدت انرژی در بخش صنعت بر شاخص‌های زیست‌محیطی و اقتصادی در افق چشم انداز سال۱۴۰۴ بررسی شده است. به این منظور، ابتدا با توجه به رفتار متغیرهای کلیدی و با استفاده از داده‌های سال های ۸۸-۱۳۷۹، الگوی سیستمی مورد نظر مدلسازی و شبیه‌سازی شده و سپس سیاستگذاری‌های لازم براساس نتایج حاصل، مورد ارزیابی قرار گرفته است.
نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که شاخص شدت انرژی بخش صنعت در طول دوره مورد بررسی نه تنها بهبود نداشته، بلکه از ۶۷/۲ در سال ۱۳۷۹ به ۷۰۴/۲ در سال ۱۴۰۴ افزایش یافته است. بطوریکه این بخش به ازاء مصرف۵۴۰ میلیون بشکه نفت‌خام در افق ۱۴۰۴، ۴۹۰۶۲۷ میلیارد ریال ارزش افزوده ایجاد خواهد کرد. با توجه به این وضعیت، میزان تولید آلاینده‌های زیست‌محیطی این بخش از ۵۹ میلیون تن به ۲۶۷ میلیون‌تن در افق مورد نظر افزایش خواهد یافت و هزینههای اجتماعی تولید این آلاینده‌ها برابر با ۶۷۴۴۹ میلیارد ریال خواهد بود. این موضوع نشان می‌دهد که: الف- با توجه به محدودیت تولید و افزایش هزینههای تامین انرژی در دوره‌های آینده، جهت‌گیری سیاستی صنایع کشور باید به سمت افزایش کارآیی مصرف انرژی از طریق بهبود تکنولوژی سوق داده شود؛ ب- به دلیل افزایش هزینه-های زیست‌محیطی در مقایسه با ارزش‌افزوده، ادامه فعالیت صنایع انرژی بر در وضعیت فعلی منطقی نیست و تداوم این شرایط اثرات مخرب زیادی بر محیطزیست و جامعه خواهد گذاشت که هزینههای آن در آینده غیرقابل جبران خواهد بود
