کاربران عمومی فقط به فهرست مقالات منتشر شده دسترسی دارند.
2 نتیجه برای موضوع مقاله:
عباس سیوندی پور، محسن گرامی، هادی تقدیسی،
جلد 6، شماره 1 - ( بهار و تابستان 1391 )
چکیده
پیشبینی محل وقوع زلزله‌های آتی همراه با تعیین درصد احتمال رخداد، می‌تواند در کاهش خطرات ناشی از زلزله بسیار سودمند باشد. تعیین محل‌های پیشبینی شده، سبب افزایش توجه به طراحی، به‌سازی لرزهای و ارزیابی قابلیت اعتمادپذیری سازههای موجود در این مکان‌ها میشود. در پیشبینی زمان وقوع زلزله فرضیه‌ها و نظریه‌های گسترده‌ای مطرح است. هنوز شیوه‌ای دقیق برای پیشبینی زمان رخداد زلزله‌های آتی مورد تأیید قرار نگرفته است. در مورد پیشبینی بزرگی زلزله، بررسی‌های گسترده‌ای انجام شده است، ولی در زمینۀ پهنه‌بندی مکان رخداد زلزله احتمالی هنوز هیچ پژوهشی صورت نگرفته است. در این پژوهش با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی خود سازمان یافته، در استان‌های سمنان و قم، مکان‌هایی که احتمال رخداد زلزله آتی وجود دارد، پیشبینی شده است. شبکه‌های عصبی مصنوعی انتخاب شده در این تحقیق، با دریافت الگوهای ورودی قادر به استخراج مشخصات الگوهای پیچیدهای از داده‌های ورودی(کاتالوگ زمین لرزهها) است. سپس با پژوهش‌های آماری انجام شده، نقشۀ پهنه‌بندی مکان زلزله احتمالی ترسیم شده است. برای انجام این کار مشخصات زلزله‌های رخ داده بین سال‌های 1903 تا 2012 در استان‌های مورد نظر از پایگاه‌های مختلف لرزهای جمع‌آوری شد. با توجه به نقشه‌های به‌دست آمده، بیش‌ترین احتمال وقوع زلزله در استان قم، در منطقۀ مرکزی این استان با احتمال 6/31 درصد و در استان سمنان در محدودۀ شمالی این استان با احتمال 9/28 درصد پیشبینی شده است.
عبدالحسین حداد، حامد جاودانیان، فائزه ابراهیم پور،
جلد 11، شماره 1 - ( جلد 11 شماره 1 بهار1396 1396 )
چکیده
وجود املاح در بعضی از خاکهای ریزدانه رسی باعث ایجاد پدیدهی واگرایی در این خاکها میشود. عدم شناسایی دقیق رسهای واگرا خسارات و خرابیهایی را به دنبال خواهد دشت زیرا ذرات خاکهای رسی واگرا تحت شرایط خاصی متفرق شده و به سرعت شسته میشوند. در منطقهی سیمین دشت (واقع در استان سمنان)، برخی از سازههای هیدرولیکی بهعلت قرارگیری بر روی این نوع خاکها دچار آسیبهای جدی شدهاند. از اینرو در این تحقیق به بررسی خاکهای اطراف کانال انتقال آب در منطقهی مذکور و ارزیابی میزان واگرایی این خاکها پرداخته و در نهایت روشهای اصلاح این خاکها پیشنهاد شده است. بدین منظور نمونههایی از خاک محل تهیه و پس از تعیین مشخصات خاک، نمونههای مذکور تحت آزمایشهای کرامب، هیدرومتری دوگانه و تستهای شیمیایی قرار گرفتند. نتایج حاصل بیانگر واگرایی خاک این منطقه به خصوص در اطراف کانال انتقال آب سیمین دشت بوده است. در این تحقیق تأثیر افزودن سیمان، آهک و آلومینیوم نیترات بر کاهش واگرایی نمونههای خاک با انجام آزمایشهای پینهول مورد بررسی واقع شد. نتایج آزمایشهای انجام شده بر روی نمونههای اصلاح شده نشان داده که افزودن %5 سیمان، یا %5 آهک (بدون برطرف شدن کامل پدیده آبشستگی)، یا %3 آلومینیوم نیترات به خاک بسیار واگرا، و همچنین افزودن %3 سیمان، یا %5 آهک، یا %3 آلومینیوم نیترات به خاک واگرای این منطقه، موجب تثبیت آن خواهد شد.
