هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش غیررسمی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه خوارزمی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. نمونه گیری به شکل تصادفی انجام گرفت. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود که پس از انجام مصاحبههای اولیه، تهیه گردید. پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه و محاسبه آلفای کرونباخ آن و تأیید شاخصههای روانسنجی پرسشنامه، این پرسشنامه در سطح 850 دانشجوی دختر و پسر به تساوی توزیع گردید. با حذف پرسشنامههای مخدوش 733 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت. در تحلیل عامل دادهها، 13 عامل (با 48/47 درصد تبیین واریانس) مشخص شد. آزمون مقایسهای به عمل آمده در مصادیق آموزشهای غیررسمی در سطح دختران و پسران دانشجو، نشان داد که دانشجویان دختر در زمینههای پژوهش در مسایل دینی، افزایش شناخت دینی، آشنایی با مقوله جهانی شدن و تفکرات سیاسی مختلف به شکل معناداری بالاتر از پسران قرار گرفتهاند و پسران در زمینههای توجه به باطن دین، توجه بیشتر به اخلاقیات به جای احکام، نگرشها و فعالیتهای سیاسی و کاربری نامناسب از فنآوریها و پسرفت فرهنگی، به شکل معناداری بالاتر از دختران قرار گرفتهاند.
