هدف پژوهش حاضر بررسی میزان عملکرد در حافظه کاری و همچنین مقایسه ابعاد سیستم فعالساز رفتاری (BAS) و سیستم بازداری رفتاری (BIS) در سطوح مختلف استرس بود. به این منظور، ابتدا ۵۶۰ نفر از دانشآموزان نوجوان مقطع دبیرستان (شامل پسران و دختران) از طریق نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای از مدارس متوسطه سطح شهر همدان انتخاب، پس از تحلیل نتایج اولیه تعداد ۸۷ نفر از آنان بر اساس نمرات انتهایی توزیع (Z استاندارد) انتخاب شده و درنهایت به منظور آزمون فرضیههای پژوهش، شرکتکنندگان جهت سنجش حافظه کاری و سیستمهای فعالساز رفتاری و بازداری رفتاری مورد مطالعه قرار گرفتند. دادهها پس از جمعآوری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره، واریانس تک متغیره و آزمونهای تعقیبی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تعامل معناداری بین متغیر استرس و جنسیت بر روی حافظه کاری و سیستمهای فعالساز و بازداری رفتاری وجود ندارد، از سویی نتایج نشان داد که سطوح استرس بالا منجر به کاهش عملکرد حافظه فعال شده و همچنین آزمودنیهای با سطوح استرس بالا از نظر میزان فعالیت سیستم فعالساز رفتاری (BAS) و سیستم بازداری رفتاری (BIS) در سطح بالاتری قرار داشتند.
