چکیده
هدف این پژوهش بررسی رابطه رشد خودکنترلی بر رشد قضاوت اخلاقی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم آموزشگاههای ابتدایی شهرستان سبزوار بود، تعداد نمونه، ۲۵۰ نفر دانشآموز (۱۲۴ پسر و ۱۲۶ دختر) ابتدایی بودند که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه: ۱) قضاوت اخلاقی(MJT)، ۲) تمایل کودکان به خودکنترلی و همچنین معدل نیمسال اول دانش آموزان استفاده شد. دادههای بهدستآمده با استفاده از نرمافزار آماری spss تجزیهوتحلیل شد. تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان نشان داد که : بین رشد قضاوت اخلاقی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین رابطهای مثبت و معنادار بین خودکنترلی و پیشرفت تحصیلی وجود دارد. آزمون t مستقل نشان داد که میان دانش آموزان دختر و پسر در خودکنترلی تفاوتی معنادار وجود ندارد، ولی به لحاظ قضاوت اخلاقی میان دانش آموزان دختر و پسر این تفاوت معنادار است.