پژوهش حاضر با هدف بررسی فرصت های برابر آموزشی با کیفیت زندگی مدرسه ای و احساس تعلق به مدرسه با نقش میانجی فرهنگ مدرسه در بین دبیران مدارس راهنمایی دخترانه شیروان انجام شد. نوع پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه ی دبیران مدارس دخترانه شهر شیروان به تعداذ ۲۹۱ نفر بود که تعداد ۱۶۵ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش چهار پرسشنامه استاندارد فرصتهای برابر آموزشی(جوانمرد، ۱۳۹۳)؛ پرسشنامه کیفیت زندگی مدرسه ویلیامز و باتن(۱۹۸۱)؛ پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (بری، بتی و وات ۲۰۰۴) و پرسشنامه فرهنگ مدرسه الکساندر و ساد ( ۱۹۹۷) بود که روایی صوری و محتوایی حاصل شد و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ برای فرصت های برابر آموزشی ۸۱۲۶/۰، برای کیفیت زندگی مدرسه ۸۷۸۶/۰، برای احساس تعلق به مدرسه ۸۲۷۱/۰ و فرهنگ مدرسه ۸۳۲۱/۰ بدست آمد. روش تجزیه داده ها، آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون توزیع نرمال کلوموگروف – اسمرینوف، آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون خطی و معادلات ساختاری) با استفاده از بسته نرم افزاریSPSS نسخه ۱۹ و لیزرل ۱۸ بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای فرصتهای برابر آموزشی و فرهنگ مدرسه و کیفیت زندگی مدرسهای رابطهای معنیدار وجود داشته و به ترتیب ضریب همبستگی بین فرصتهای برابری آموزشی و کیفیت زندگی مدرسهای برابر ۲۳۷/۰، ضریب همبستگی بین فرصتهای برابر آموزشی و فرهنگ مدرسه برابر ۲۱۲/۰ و ضریب همبستگی بین فرهنگ مدرسه و کیفیت زندگی مدرسهای برابر ۳۷۹/۰ است. بین متغیرهای فرصتهای برابر آموزشی و فرهنگ مدرسه و احساس تعلق به مدرسه رابط ای معنیدار وجود داشته و به ترتیب ضریب همبستگی بین فرصتهای برابری آموزشی و احساس تعلق به مدرسه برابر ۴۰۳/۰، ضریب همبستگی بین فرصتهای برابر آموزشی و فرهنگ مدرسه برابر ۲۱۲/۰ و ضریب همبستگی بین فرهنگ مدرسه و احساس تعلق به مدرسه برابر ۲۸۰/۰ است. در مجموع این دو متغیر در گام دوم توانستند ۱۹/۷۴ درصد از واریانس احساس تعلق به مدرسه را بطور تعدیلی تبیین نمایند. به این ترتیب میانجی بودن نقش فرهنگ مدرسه تایید میگردد.