در این پژوهش رابطه ساختاری ابعاد دیدگاه فراهیجان والدین(هدایت گری و آگاهی) و سازگاری تحصیلی با واسطهگری تمایزیافتگی خود در قالب یک مدل علّی مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش بنابر روش تعیین حجم نمونه کلاین برای روش تحلیلمسیر 241 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز با روش نمونهگیری خوشهای تک مرحله ای انتخاب شدند. سه مقیاس معتبر شامل: مقیاس دیدگاه فراهیجانی والدین سویین بورن (SMEPS)، فرم کوتاه تمایز¬یافتگی خود (DSI-SE) و مقیاس سازگاریتحصیلی «آزمون شخصیتی کالیفرنی» جهت سنجش متغیرهای مدل مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر از نوع رگرسیون انجام شد. همچنین برای بررسی معناداری واسطهگری و برازش مدل از نرم افزار ایموس استفاده شد. نتایج نشان داد که مدل با دادههای این پژوهش، برازش مناسبی دارد، همچنین هدایتگری و آگاهی با واسطهگری تمایزیافتگی خود، سازگاری تحصیلی را بصورت غیر مستقیم و قوی تر از مسیر مستقیم، پیش بینی نمود.
