محجوبه امدادی، دکتر میمنت عابدینی بلترک، دکتر مصطفی عزیزی شمامی،
جلد 14، شماره 48 - ( 6-1403 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تدریسکوانتومی و سازنده‌گرایی با تصمیمگیری برنامه‌درسی معلمان ابتدایی شهرستان بابلسر میباشد. طرح پژوهش حاضر؛ کمی و روش توصیفی- پیماپیشی و جامعه آماری شامل 240 نفر معلمان دوره ابتدایی شهرستان بابلسر بوده که براساس جدول نمونه گیری مورگان 143 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، اقتباس از پرسشنامه استاندارد سازنده‌گرایی محمدی، عابدینی بلترک و منصوری(1398)، پرسشنامه استاندارد تصمیمگیری برنامه‌درسی حاجی تبار فیروزجایی(1398) و پرسشنامه محقق ساخته تدریسکوانتومی بوده است. روایی ابزار به ترتیب 97%، 86% و 97% و پایایی ابزار از طریق آلفای کرونباخ برابر با 94%، 98% و 96% بهدست آمد. تجزیهوتحلیل دادهها با روشهای آمار توصیفی(انحراف معیار و میانگین) و استنباطی( آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان) صورت گرفت. نتایج بهدست آمده نشان داد، بین تدریسکوانتومی با تصمیمگیری برنامه‌درسی(653/0 =r)، بین سازنده‌گرایی با تصمیمگیری برنامه درسی(763/0 = r) و بین تدریس کوانتومی و تصمیمگیری برنامه‌درسی(652/0 = r) معلمان ابتدایی شهرستان بابلسر رابطهی معناداری در سطح 05/0 وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد سازنده‌گرا بودن می‌تواند نحوهی تصمیمگیری برنامه‌درسی( متمرکز/ غیر متمرکز) معلمان دوره ابتدایی شهرستان بابلسر را پیشبینی کند
