سید موسی طباطبایی، عبدالله بهرامی، زهرا کسکنی،
جلد 17، شماره 51 - ( پاییز و زمستان 1404 )
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش هویت تحصیلی بر شایستگی تحصیلی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر سبزوار با میانجیگری ذهنآگاهی بود. روش پژوهش توصیفی–همبستگی و مبتنی بر مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر سبزوار بود که ۳۶۲ نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه هویت تحصیلی واز و ایزاکسون (2008)، مقیاس شایستگی تحصیلی دیپرنا و الیوت (1999) و پرسشنامه پنجوجهیِ ذهنآگاهی بائر و همکاران (2006). یافتهها نشان دادند که از منظر اثرات مستقیم، سبک هویت تحصیلی موفق رابطه مثبت و معناداری با شایستگی تحصیلی دارد، در حالیکه سبک سردرگم رابطه منفی و معنادار نشان داد. سبک دیررس اثر مستقیم معناداری بر شایستگی تحصیلی نداشت و سبک دنبالهرو اثر مثبت اما ضعیف و معناداری را نشان داد. همچنین نتایج مربوط به اثرات غیرمستقیم حاکی از آن بود که سبک موفق از طریق افزایش ذهنآگاهی اثر مثبت و معناداری بر شایستگی تحصیلی دارد، در حالیکه سبکهای دیررس و سردرگم از طریق کاهش ذهنآگاهی اثر منفی و معناداری بر شایستگی تحصیلی نشان دادند. اثر غیرمستقیم سبک دنبالهرو از طریق ذهنآگاهی معنادار نبود. بهطور کلی، یافتهها نشان دادند که هویت تحصیلی ـ بهویژه سبک موفق ـ نقش تعیینکنندهای در پیشبینی شایستگی تحصیلی دارد و ذهنآگاهی در این میان بهعنوان میانجی جزئی عمل میکند.
