: هدف پژوهش حاضر، تعیین مؤلفههای اشتغال پذیری دانشآموختگان دانشگاهی از دید صاحبنظران آموزش عالی، کارفرمایان و صاحبنظران حوزه اشتغال و دانشآموختگان مشغول به کار بود. طرح این پژوهش آمیخته اکتشافی متوالی و ابزار مورداستفاده در بخش کیفی مصاحبههای عمیق و مقایسه مداوم یافتهها با متون ادبیات پژوهش بود. جامعه آماری بخش اول- کیفی، شامل اساتید و صاحبنظران آموزش عالی، صاحبنظران حوزه اشتغال و کار و دانشآموختگان مشغول به کار و روش نمونهگیری در این بخش هدفمند و نظری بود که با روش تحلیل مضمون تجزیهوتحلیل شد. بخش کمی شامل اساتید و هیئتعلمی دانشگاههای شهید بهشتی و دانشگاه تهران بودند که با روش تصادفی طبقهای انتخاب شدند. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادههای کمی در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی، آزمون تی استودنت، تحلیل واریانس عاملی، تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. روایی محتوایی مصاحبهها و پرسشنامه، ابزارهای مزبور بر اساس نظرات متخصصین برنامه درسی و صاحبنظران آموزش عالی بررسی و پس از تائید مورداستفاده قرار گرفت. اعتباریابی مصاحبه با استفاده از معیارهای چهارگانه گابا و لینکلن (1994 ) و پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون کرونباخ 92/. تائید گردید. در این پژوهش 66 مؤلفهی اشتغال پذیری شناسایی شد که با مقایسه یافتهها با ادبیات پژوهش به 16 مقوله کاهش پیدا کرد و درنهایت در قالب سه مقوله اصلی دانش و مهارت اکادمیک، دانش و مهارتهای مرتبط با محیط کار، نگرش و ویژگیهای فردی دستهبندی شدند. مؤلفه کارگروهی و کار تیمی در رأس مؤلفههای اشتغال پذیری شناخته شد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |