شیرکو احمدی،
دوره 0، شماره 50 - ( 7-1402 )
چکیده
روستا و روستانشینی در ایران از اهمیت بالایی برخوردار است،عدم توجه به فضاهای روستایی،توان و امکانات تولیدی نواحی روستایی و بیتوجهی به نیروی انسانی پرتوان روستاها،از مشکلات اساسی در دستیابی به توسعهی روستایی است.اینکه مناطق روستایی به طور عام و بخش کشاورزی به طور خاص چگونه از تغییرات جمعیت تأثیر میپذیرد مستلزم بررسی چندین عامل است.در این راستا،تشخیص آثار متقابل تغییرات جمعیت بر ساختارهای کشاورزی ضروری است.قرار گرفتن شهرستان سردشت در منطقه کوهستانی، این شهرستان را با محدودیتهای محیطی مرتبط با رشد بخش کشاورزی مواجه نموده است.همچنین، تغییرات جمعیتی نیز منجر به افزایش دامنه محدودیتهای توسعه بخش کشاورزی شده که تبعات متعددی را به دنبال داشته است.در این پژوهش، به بررسی تأثیر تغییرات کمی و کیفی جمعیتی روستاها،بر ساختارهای کشاورزی پرداخته شده که عمدهترین آن‌ها شیوهی تولید محصولات زراعی،جمعیت شاغلین بخش کشاورزی،شیوههای تولید و تکنولوژی بخش کشاورزی در شهرستان سردشت است.روش تحقیق مبتنی بر مطالعات کتابخانهای و بررسی میدانی و پیمایشی میباشد.جامعه آماری این تحقیق را 169 روستا از بخش مرکزی را تشکیل میدهند که از این تعداد 32 روستا با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزارSPSS استفاده شده است.
نتایج نشان میدهد که از بین عوامل و تغییرات جمعیتی،مهاجرت عمدهترین عامل تغییر و تحولات جمعیتی در منطقه مورد مطالعه بوده که اثرات آن به صورت کاهش و تخلیه جمعیتی منطقه جلوهگر شده است.همچنین نتایج حاصل از آزمون T نشان میدهد که تغییرات جمعیتی منطقه بیشترین اثرات خود را در بین ساختارهای کشاورزی،بر ساختار شغلی بخش کشاورزی ایجاد کرده است و نشان دهندهی این مطلب است که در منطقهی مورد مطالعه فعالیتهای کشاورزی جوابگوی نیازهای اقتصادی و وضعیت اشتغال منطقه نیست. بنابراین لازم است به منظور افزایش درآمد،کاهش مهاجرتهای روستایی و ایجاد اشتغال از توانمندیهای محیطی به منظور ایجاد تعادل و اشتغال در منطقه توجه اساسی شود.
