دوره 8، شماره 28 - ( تابستان 1398 )
جلد 8 شماره 28 صفحات 259-239 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
فیضی بهرام، کرامت زاده علی، شیرانی بیدآبادی فرهاد، رضایی اعظم. عوامل مؤثر بر تغییر کاربری اراضی شیب دار مناطق روستایی مورد: منطقه ی هزار جریب استان مازندران
. اقتصاد فضا و توسعه روستایی. 1398; 8 (28) :239-259
1- دانش آموخته اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
2- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. ،alikeramatzadeh@yahoo.com
3- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
4- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
2- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. ،
3- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران.
4- استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
چکیده: (4946 مشاهده)
بهره برداری زراعی در اراضی شیبدار مناطق روستایی به دلیل خاک ورزی غیراصولی و زراعت نامناسب، بـر روی حاصـلخیزی خاک و نفوذپـذیری آب تأثیر منفی داشته و موجب تشدید فرسایش خاک می‌گردد. از مهمترین اقدامات جهت جلوگیری از فرسایش خاک در اراضی شیبدار، ایجاد پوشش گیاهی است که یکی از راهکارهای مهم در این راستا، تبدیل اراضی زراعی به باغی است. بر این اساس در این مطالعه، به بررسی عوامل مؤثر بر تغییر کاربری زراعی به باغی در اراضی شیبدار مناطق روستایی منطقهی هزارجریب واقع در استان مازندران با استفاده از مدل رگرسیونی چند متغیره و مدل لاجیت پرداخته شده است. عوامل مؤثر بر تغییر کاربری شامل سه گروه عوامل اقتصادی، اجتماعی و فنی- زیست محیطی است. داده‌های مورد نیاز با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و از طریق تکمیل 120 پرسشنامه در منطقه هزارجریب شهرستان‌های بهشهر و نکا جمع آوری گردیده است. نتایج نشان داد که متغیرهای سن، میزان تحصیلات، درآمد محصولات باغی و کسب اعتبار و منزلت اجتماعی بالاتر ناشی از مالکیت باغ در سطح معنی داری پنج درصد بر میزان تغییر کاربری زراعی به باغی کشاورزان مؤثر بوده است. در این راستا، سیاست‌هایی نظیر کاهش هزینه نهاده‌های باغی، اعطای تسهیلات مالی کم بهره و بلندمدت به کشاورزان، ایجاد مراکز خرید تضمینی و سردخانه‌ها برای محصولات باغی در هر منطقه، افزایش آگاهی کشاورزان از عواقب بهره‌برداری غیر اصولی اراضی شیبدار و نیز، برنامه‌ریزی‌هایی در جهت ترویج الگوی کشت متناسب با توسعه پایدار توصیه می‌گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
