جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای تاکسونومی

سهیلا پارساپناه، شهریار سعیدی مهرورز،
دوره 1، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده

Pedicularis L. سرده‌ای نیمه­انگلی است که غالباً در مناطق سرد و کوهستانی نیمکرۀ‌ شمالی پراکنش دارد. در این مطالعه کلالۀ 9 گونه از این سرده که در فلور ایران گزارش شده است به­وسیلۀ میکروسکوپ الکترونی تحت مطالعه قرار گرفت. سطح کلاله در P. pycnantha و P. wilhelmsiana مسطح است، در P. cabulica، P. caucasica ، P. rechingeri، P. sibthorpii، P. condensata  و P. strausii به شکل نیمه­کروی بوده و در P. rhinanthoides  مخروطی­شکل است. به منظور تعیین روابط بین گونه‌ها، تحلیل عددی با استفاده از 45 صفت کمی و کیفی ریخت‌شناسی، تشریحی و گرده‌شناسی انجام گرفت و نمودارهای حاصل از دو روش UPGMA و PCA ترسیم و روابط بین گونه‌ها مشخص شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل، صفاتی مانند ضخامت پری‌کارپ میوه، ضخامت پارانشیم حفره‌ای در برگ، ارتفاع ساقه، ضخامت پوست ساقه، ضخامت کل ساقه و طول رگبرگ میانی از­جمله صفاتی هستند که با وجود تغییرپذیری زیاد، می‌توانند در شناسایی گونه‌ها و تعیین روابط بین آنها مفید باشند.


یاسمین ناصح، محمدرضا جوهرچی،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1396 )
چکیده

در این بررسی، آرایه ­شناسی سردۀ Lappula Moench از تیرۀ گاوزبانیاندراستان­های خراسان براساس نمونه‌های وسیع موجود در هرباریوم دانشگاه فردوسی مشهد (FUMH) تحت­ مطالعه و بازنگری قرارگرفت. مطالعۀ حاضر وجود شش گونه از این سرده را در منطقه تأیید می‌کند که عبارتند از: Lappula barbata ،L. microcarpa ،L. semiglabra ،L. sessiliflora ،L. sinaica و .L. spinocarpos همچنین، بررسی نمونه‌هایی از این سرده در خراسان که قبلاً تحت عنوان گونۀ L. drobovii  به­ عنوان گزارشی از این منطقه برای فلور ایران ذکرشده بود نشان داده می­شود که با ویژگی های آن و با توجه به یک­ساله­ بودن، متعلق به گونۀ L. sessiliflora است. بدین­ سبب وجود گونۀ L. drobovii  در ایران رد می­شود. کلید شناسایی گونه‌ها، نقشه انتشار و تصاویرمیوه­ های آنها نیز در این مقاله ارائه شده ‌است.


بهناز علیجانپور، مسعود شیدایی،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده

Salvia L. یکی از سرده های بزرگ ، جهان زی گیاهان گلدار از تیرۀ نعنائیان است که با حدود 1000 گونه در دنیای جدید و قدیم پراکنش دارند و دو مرکز مهم پراکنش آن در آمریکا و جنوب غربی آسیا که در مناطق حاره ای نیمه معتدل است. در فلور ایرانیکا 70 گونه از آن گزارش شده است که 56 گونۀ آن در ایران پراکنش دارند و 20 گونۀ آن بوم ویژۀ ایران هستند. مطالعات ریخت شناسی روی 36 جمعیت از 11 گونۀ این سرده از نواحی البرز مرکزی از نمونه های تازه جمع آوری شده از رویشگاه طبیعی آنها با استفاده از 42 صفت ریختی (کمی و کیفی) انجام گرفت. کلید شناسایی گونه های موجود تهیه شد. تجزیۀ خوشه ای، کلادیستیکی و رسته بندی گونه ها براساس PCA نشان دهندۀ قرابت گونه های این سرده با یکدیگر است.

یاسمین ناصح، محمدرضا جوهرچی،
دوره 5، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده


ضمن بررسی نمونه‌هاي گياهي جمع آوري‌شده متعلق به بخش Ammodendron از سردهAstragalus  موجود در هرباريوم پژوهشكده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد دوگونه جدید به اسامی  Astragalus rashed-mohasseliو Astragalus microfoliolatus از این منطقه کشف و برای نخستین بار برای دنیا پیشنهاد و معرفی می‌شوند. شواهد ريخت‌شناسي تعلق اين گونه‌ها را به اين بخش نشان مي‌دهد. گونه Astragalus microfoliolatus به دلیل کوچک بودن ابعاد برگچه‌ها که از ویژگی‌های شاخص آن به شمار می‌رود از گونه‌های خویشاوند خود جدا می‌شود. از طرف دیگر گونه Astragalus rashed-mohasseli با حضور کرک روی بخش پشتی درفش گل که برای نخستین بار در یکی از گونه‌های این بخش مشاهده می‌شود، مادگی مستطیلی کشیده و محور برگی کوتاه از گونه‌ خویشاوند خود متمایز می‌شود. اين گونه‌ها از شمال شرقي ايران، استان‌های خراسان رضوی و جنوبی جمع‌آوري شده‌است و در هرباريوم پژوهشكده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد نگهداري مي‌شود. همچنین گونهA.aiwadzhi  گزارش جدیدی از این منطقه برای فلور ایران است. شرح گونه‌های جدید، نقشه انتشار و همچنين قرابت آنها با نزديكترين خويشاوندانشان به همراه تصاویر گونه­ها در اين مقاله ارائه گردیده‌است.
 
 

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb