در این تحقیق تنش خشکی ازطریق پلی­اتیلن گلیکول با غلظت 20 درصد اعمال شد. 48 ساعت پس ­از اعمال تنش و به­منظور ارتقای مقاومت دربرابر تنش، تیمار نمونه­ ها به­ وسیلۀ نیترات­ پتاسیم در سه غلظت 5، 10، 15 میلی­ مولار طی 9 روز انجام گرفت. تغییرات مقدار پرولین، پروتئین کل، رنگیزه­ های فتوسنتزی، بتاکاروتن، آنتوسیانین، مالون­ دی­ آلدهید، فنل، فلاونول، فلاونوئید، قندهای محلول و پتاسیم برگ اندازه­ گیری شد. نتایج نشان داد که گیاه توتون در مواجه با تنش خشکی به­ منظور حفظ فشار اسمزی داخلی، از تجمع اسمولیت ­هایی مانند پرولین، قندهای محلول و پتاسیم کمک می ­گیرد. همچنین تنش خشکی باعث ایجاد تنش اکسایشی در گیاه توتون می­ شود و تولید فرم­های فعال اکسیژن را افزایش می ­دهد. درنتیجه سیستم دفاع آنتی ­اکسیدانی غیرآنزیمی گیاه توتون شامل آنتوسیانین، فلاونوئید، فلاونول و بتاکاروتن برای مقاومت دربرابر خشکی افزایش می ­یابد. نتایج همچنین نشان داد که کاربرد نیترات پتاسیم به ­ویژه غلظت 15 میلی­ مولار به طور محسوسی توانست برخی از پیامدهای مضر تنش، همچون کاهش رنگیزه ­های فتوسنتزی و پروتئین را بهبود ببخشد. همچنین نیترات پتاسیم توانسته سطوح MDA و بتاکاروتن را به سطح معادل آن در گیاهان کنترل برساند. درنتیجه به­ نظر می ­رسد کاربرد پتاسیم می­ تواند در مقاومت گیاه به خشکی مؤثر باشد و در کاهش برخی اثرهای مضر تنش خشکی نقش مهمی را ایفا ­کند.

در تنش­ های محیطی کاربرد برخی ترکیبات از جمله تعدادی از هورمون­ های رشد گیاهی مانند متیل­ جاسمونات می ­تواند سبب افزایش مقاومت گیاه ­شود. در این مطالعه اثر غلظت ­های مختلف متیل ­جاسمونات (10، 20 و 30 میکرومولار) بر افزایش مقاومت گیاه دربرابر تنش خشکی تحت بررسی قرار گرفت. بررسی­ها در گیاه توتون طی تنش خشکی اعمال­شده با پلی­اتیلن گلایکول 20درصد و طی دوره ­های زمانی 3، 6 و 9 روزه انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش اعمال­شده به­ طور معنی­ داری موجب افزایش محتوای قندهای محلول، مالون دآلدهید و عوامل دفاعی غیرآنزیمی مانند آنتوسیانین و پرولین می­ شود. همچنین، تنش خشکی موجب کاهش مقادیر رنگیزه­ های فتوسنتزی، کاروتنوئید و فلاوونوئید در نمونه ­های تنش­دیده شد. اما کاربرد متیل­ جاسمونات سبب کاهش مالون دی­آلدهید به­ عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و مقادیر مربوط به عوامل تنش­زدا مثل پرولین، بتاکاروتن و مالون­ دی­آلدهید و افزایش میزان قند محلول و رنگیزه­های فتوسنتزی، آنتوسیانین، فلاونوئید و فلاونول شد. با توجه به کاهش هم­زمان پراکسیداسیون لیپیدی و تعدادی از آنتی­ اکسیدان­ های تحت بررسی، به­ نظر می ­رسد استفادۀ برون­زاد متیل­ جاسمونات در تنش خشکی می­تواند به این گیاه برای تحمل تنش کمک کند.

ترخون (َ.Artemisia dracunculus L) خواص آنتی­اکسیدانی، ضددیابت، ضدباکتریایی و ضدالتهابی دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصارۀ هیدروالکلی ترخون بر اضطراب و افسردگی در موش­ های صحرایی نر مواجه شده با استرس مزمن بی­ حرکتی است. 48 سر موش صحرایی به 6 گروه 8 تایی تقسیم شدند: 1) کنترل، 2) استرس، 3) ترخون 100، 4) ترخون 500، 5) استرس-ترخون 100 و 6) استرس-ترخون 500. گروه­ های 3، 4 و 6، هرروز 6ساعت به مدت 21 روز متوالی در مقیدکننده قرار گرفتند. گروه­های 3 و 5 عصارۀ ترخون را با دوز mg/kg100 و گروه­های 4 و6 نیز عصاره را با دوز mg/kg 500  به­مدت 21 روز به صورت گاواژ دریافت نمودند. در پایان دوره آزمون ماز بعلاوه مرتفع و تست شنای اجباری برای سنجش اضطراب و افسردگی حیوانات مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک­طرفه انجام گرفت و 05/0p<  به عنوان سطح معنی­ داری در نظر گرفته شد. درصد ورود به بازوی باز و درصد زمان سپری شده در بازوی باز در گروه ­های استرس-ترخون به ­طور معنی­ داری بیشتر از گروه استرس بود (05/0p<). عصارۀ ترخون موجب کاهش معنی­ دار زمان بی­ حرکتی در گروه­ های­ استرس-ترخون در مقایسه با گروه استرس در تست شنای اجباری شد (01/0p<). نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عصارۀ هیدروالکلی ترخون، احتمالاً به علت داشتن ترکیبات آنتی­ اکسیدانی، اضطراب و افسردگی را در موش­ه ای تحت استرس بی­ حرکتی کاهش داد.

بادرنجبویه گیاهی است دارویی از تیره نعناعیان  که به علت خواص درمانی خود در بسیاری از نقاط دنیا کشت می شود. این پژوهش به منظور بهینه سازی فعالیت آنتی اکسیدانی در نوشاخه های تکثیر یافته در کشت بافت انجام شد ،بذرهای این گیاه در محیطMS بدون هورمون برای تولید گیاهجه کشت شدند. سپس نوشاخه های حاصل به محیط کشت MS حاوی mg/l2 BAPمنتقل شدند. پس از 45 روز سالیسیلیک اسید با غلظت های0، 50، 100 و 200 میکرومولار به محیط کشت اضافه شد. میزان فعالیت آنتی اکسیدانی و مقادیر ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و رزمارینیک اسید نوشاخه هادر فواصل زمانی 4, 7, 10و 14 روز  پس از تیمار اندازه گیری شد. نتایج نشان داد کمترین میزان IC₅₀ ، بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی با قدرت کاهشی و بیشترین میزان ترکیبات فنلی و رزمارینیک اسید در نوشاخه های تیمار شده با غلظت  100 میکرومولارسالیسیلیک اسید به مدت 14 روز مشاهده شد. همجنین بیشترین میزان ترکیبات فلاونوئیدی و بیشترین میزان فعالیت آنیون سوپراکسید در غلظت 50 میکرومولارسالیسیلیک اسید در روز 14 بدست آمد. به طورکلی غلظت 100 میکرومولارسالیسیلیک اسید به مدت 14 روز برای افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی و ترکیبات دکر شده مناسب تر تشخیص داده شد.