جستجو در مقالات منتشر شده


4 نتیجه برای حبیبی

پریسا محمدی، مهسا حبیبیان، محمد رضا صعودی، عزت عسگرانی،
دوره 1، شماره 2 - ( 12-1393 )
چکیده

آب­های زیرزمینی، به­عنوان تنها منبع تأمین کننده آب در بسیاری از مناطق باید به لحاظ میکروبی ارزیابی شود. از­آنجا­که تیمار آب همیشه نمی­تواند تمام باکتری­های بیماری­زای را که از فاضلاب خانگی به آب­های زیرزمینی راه می­یابد حذف کند، بررسی باکتریایی منابع آب بجنورد انجام گرفت. به­همین دلیل، روش فیلتر غشایی و محتمل­ترین تعداد میکروب­ها در ارزیابی کیفیت آب به­کار­گرفته شد Escherichia coli .و Enteroccocus faecalis  به­عنوان شاخص­های مدفوعی انتخاب شدند. باکتری E.coli  از سه ایستگاه از شش ایستگاه تحت مطالعه جدا شد و Enteroccocus faecalis  تنها از یکی از ایستگاه­ها جدا گردید. اگرچه تکنیک­های مولکولی در تشخیص جمعیت های میکروبی بسیار سریع و دقیق هستند، ولی قادر به تفکیک باکتری­های زنده از مرده و باکتری­های زنده ولی غیرقابل کشت نیستند. با استفاده از روش­ها­ی استاندارد کشت می­توان به مطالعۀ میکروارگانیسم­های زنده و از لحاظ متابولیکی، فعال پرداخت. هر دو باکتری E.coli و E.feacalis، در برخی نمونه­های آب تشخیص داده شد. بنابراین لازم است روش­های سالم­سازی آب­های زیرزمینی به­عنوان آب شرب مورد توجه بیشتری قرار بگیرد.


سمانه مهدی یانی، علی ستاریان، میثم حبیبی، طیبه امینی،
دوره 2، شماره 4 - ( 12-1394 )
چکیده

جنس تنگرسRhamnus L.  از تیرۀ عنابیان است و تاکنون هشت گونه از تنگرس در ایران گزارش شده است. در این تحقیق ساختار تشریحی برگ، اپیدرم، دمبرگ و شاخه ­های جوان نه جمعیت از دو گونه Rhamnus pallasii و Rhamnus cathartica با استفاده از نمونه ­های جمع ­آوری­شده از طبیعت در مناطق مختلف شمال ایران و نمونه­ های هرباریومی تحت بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد سلول ­های اپیدرمی برگ در دو شکل چند­وجهی و نامنظم وجود دارند. الگوی دیواره آنتی­کلینالی راست تا کمانی و موج­ دار بودند. در هر دو گونه هر دو سطح برگ دارای تیپ روزنه­ ای آنموسیتیک و دو زیرگونه R. pallasii subsp. pallasii و R. pallasii subsp. sintenisii دو نوع تیپ روزنه آنموسیتیک و پاراسیتیک مشاهده شد. صفات شکل سطح مقطع، نوع کرک، تعداد لایه ­های کلانشیم و پارانشیم در برگ و دمبرگ و شاخه جوان در بین تاکسون­ های تحت بررسی بسیار مشابه است. در­مجموع مطالعات تشریحی انجام­ شده، تشابه این تاکسون­ها را در صفات آناتومی نشان می­ دهد.


راضیه کسلخه، عیسی جرجانی، حسین صبوری، میثم حبیبی، علی ستاریان،
دوره 4، شماره 1 - ( 3-1396 )
چکیده

دانۀ گردۀ 7 گونۀ سردۀL.  Rubus متعلق به زیرسردۀ L.  Rubus از ایران با میکروسکوپ نوری (LM) و میکروسکوپ الکترونی نگارۀ (SEM) تحت بررسی قرار گرفت. طی این مطالعه چهارده خصوصیت مختلف گرده ­شناسی سنجیده و اندازه­ گیری شدند. تمامی دانه­ های گردۀ منفرد، سه­ شیار منفذی، جورقطب، از نظر اندازه متوسط بودند. سه شکل دانۀ گرده شامل prolate،  perprolate و prolate spheroidal  در نمونه­ های یکسان تشخیص داده شد. ساختار شکاف­ ها معمولاً سه شیار (ectocolpi) و سه منفذ درونی (endoporus) را نشان می­ دهد شیارها بلند بوده که 70 تا 90 درصد طول محور قطبی را در بر می­ گیرند. منفذ درونی در ناحیۀ میانی شیار قرار دارد. سطح تزئینات اگزین نشان داده که تمام گونه­ ها دارای الگویی شیاردار یا مخطط هستند که در برخی گونه ­ها از جمله R. hyrcanus ، R. persicus   و R. sanctus   این شیارها تا حدودی مستقیم­ اند (striate) و برجستگی کمتری دارند ولی در دیگر گونه ­ها این شیارها به ­صورت برجسته و چندشاخه (scabrate-striate) در طول محور قطبی گرده­ ها هستند. صفات دانۀ گرده شاخصی مفید برای جدایی آرایه­ ها در سطح گونه است. به نظر می­ رسد ارتباطی بین تنوع دانۀ گرده و رویشگاه­ های گونه­ ها نیز وجود دارد.


بابک حسن خان، پریچهره یغمایی، کاظم پریور، آزاده ابراهیم حبیبی،
دوره 9، شماره 3 - ( 9-1401 )
چکیده

آیریزین یک مایوکاین است که بیشتر از عضلات پس از فعالیت‌های ورزشی ترشح ‌می‌شود و در اختلالات متابولیک میزان ترشح آن تغییر ‌می‌کند. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر متفورمین بر تغییرات سطح آیریزین پلاسما، تغییرات گلوکز خون و مقاومت به انسولین در رت‌های نر نژاد اسپراگ - داولی بود که رژیم امولسیون پرچرب حاوی روغن ذرت دریافت ‌می‌کردند. بیست و چهار سر رت نر، نژاد اسپراگ داولی به دو گروه کنترل نرمال (n=8) و رژیم پرچرب (n=16) تقسیم و سپس گروه رژیم پر چرب به دو زیر گروه شامل گروه کنترل رژیم پرچرب (n=8) و گروه متفورمین (n=8) تقسیم شدند. گروه کنترل نرمال رژیم استاندارد دریافت نمود. گروه کنترل رژیم پر چرب، رژیم امولسیون پرچرب حاوی روغن ذرت به صورت گاواژ روزانه و به مدت شش هفته و گروه متفورمین، رژیم امولسیون پرچرب همراه با متفورمین (به میزان 250 میلی‌گرم بر کیلوگرم روزانه) دریافت نمود. در پایان شش هفته میزان گلوکز، انسولین، آیریزین، آدیپونکتین، مقاومت به انسولین HOMA-IR، آنزیم‌های کبدی، فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-α)، پروفایل چربی در سرم، پروفایل چربی و پراکسیداسیون لیپیدی در کبد، همچنین میزان بیان ژن PGC-1α با روش Real-time PCR در بافت چربی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات بافت‌‌‌شناسی کبد شامل رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین به منظور بررسی تجمع چربی در بافت کبد انجام گردید. میزان گلوکز خون، مقاومت به انسولین، آدیپونکتین، سطح آیریزین سرم همچنین پروفایل چربی سرم و کبد در گروه دریافت کننده رژیم پرچرب نسبت به گروه کنترل نرمال از نظر آماری بطورمعنی‌دار افزایش یافت (P<0/05). تیمار با متفورمین باعث کاهش معنی‌دار در سطح این پارامترها نسبت به گروه رژیم پرچرب گردید (P<0/05) بعلاوه افزایش در میزان بیان ژن PGC-1α در بافت چربی در این گروه مشاهده شد. با افزایش میزان مقاومت به انسولین در رت‌های دریافت کننده رژیم پرچرب، سطح آیریزین سرم نیز افزایش یافت و با کاهش گلوکز و بهبود مقاومت به انسولین توسط متفورمین، سطح آیریزین نیز کاهش پیدا کرد. این نتایج پیشنهاد ‌می‌کند که ممکن است افزایش سطح آیریزین، یک پاسخ جبرانی در برابر مقاومت به انسولین و اختلال در سوخت و ساز گلوکز باشد. بر این اساس شاید بتوان آیریزین را به عنوان هدفی برای درمان دیابت نوع دو مورد بررسی قرار داد.

صفحه 1 از 1     

Creative Commons Licence
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.




کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته های نوین در علوم زیستی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2015 All Rights Reserved | Nova Biologica Reperta

Designed & Developed by : Yektaweb