زهرا خدیوی بروجنی، حمید رجبی، سید محمد مرندی، شقایق حقجو، علیرضا خدیوی بروجنی، ابراهیم نوریان،
دوره 16، شماره 15 - ( 6-1397 )
چکیده
هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر هشتهفته تمرین مقاومتی بر میزان مایوستاتین وFGF-2 سرمی در موشهای صحرایی نر نژاد ویستار است؛ به همین منظور، تعداد 20سر موش صحرایی نر بالغ 250-150 گرمی به صورت تصادفی به دوگروه شاهد و تمرین مقاومتی تقسیم شد. گروه تمرین مقاومتی به مدت هشتهفته و هفتهای پنججلسه روی نردبان مخصوص به ارتفاع یکمتر و 26پله با حمل یک وزنه به میزان 30درصد وزن بدن خود که به دم آنها بسته میشد، تمرینات خود را آغاز نمود و این میزان به صورت فزاینده در هفته آخر به 200درصد وزن بدن حیوانات رسید. تمرینات هر جلسه شامل سهنوبت چهارتکراری با سهدقیقه استراحت میان نوبتها بود. پس از پایان هفته آخر خونگیری از چشم موشها به عمل آمد و اندازهگیری مایوستاتین، TGF-β1و FGF-2 هر سهگروه با کیت مربوطه به روش الایزا انجام شد. در پایان مطالعه، سطح سرمی مایوستاتین در گروه تمرین مقاومتی کاهش یافت (در گروه تمرین مقاومتی 19/62±71/82 و در گروه شاهد 17/49±105/86میلیگرم در دسیلیتر بود (0/001≤p). در حالی که سطح سرمی FGF-2در گروه تمرین مقاومتی به طور معناداری (0/048=p) افزایش یافت (در گروه تمرین مقاومتی 11/135±102/462 و در گروه شاهد 12/606±86/96 میلیگرم در دسیلیتر بود). همچنین سطح سرمی TGF-βدر بین گروه مقاومتی 54/09±153/48 و شاهد 32/85±160/62 میلیگرم در دسیلیتر بود و تفاوت معنیداری در دوگروه دیده نشد (0/725=p). این پژوهش نشان میدهد که هشتهفته تمرین مقاومتی موجب کاهش سطوح سرمی مایوستاتین و افزایش سطوح سرمی FGF-2 میگردد. این دو فاکتور از عوامل فعالسازی یا غیرفعالسازی سلولهای ماهوارهای (سلولهای بنیادی سلول عضلانی و کنترلکننده هایپرتروفی) است. این در حالی است که عوامل عصبی- عضلانی در هشتهفته اول تمرین مقاومتی بیشترین مشارکت را در افزایش قدرت دارد، اما سیگنالهای تاثیرگذار روی سلولهای ماهوارهای در هشتهفته اول تمرین مقاومتی تغییر معنیداری نمیکنند.