جلد 16، شماره 4 - ( زمستان 1401 )                   جلد 16 شماره 4 صفحات 115-92 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.22034/JEG.2023.16.4.1014049

XML English Abstract Print

تأثیر پومیس در خصوصیات ژئوتکنیکی خاک لای‌دار شور سدیمی
آیلار حسنیه1 ، روزبه دبیری 2، علیرضا علیزاده مجدی1 ، الناز صباغ3
1- گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2- گروه مهندسی عمران، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران ، rouzbeh_dabiri@iaut.ac.ir
3- گروه علوم خاک، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
چکیده:   (197 مشاهده)
خاک‌های لای دار شور که دارای سدیم هستند یک نوع دیگر از خاک‌های مسئله‌دار می‌باشند. زمانی که این نوع خاک تحت تأثیر آب قرار بگیرد می‌تواند دچار تورم و واگرایی شده و در نتیجه آن نشست و تغییر شکل به وقوع بپیوندد. با توجه به اینکه بخش وسیعی از حوضه آبریز دریاچه ارومیه و دشت تبریز را خاک‌های ریزدانه شور سدیمی فراگرفته است. بنابراین، بررسی و تثبیت خاک مسئله‌دار شور سدیمی موجود در منطقه با کمک فرآیند ژئوپلیمریزاسیون از اهداف اصلی تحقیق حاضر می‌باشد. بدین منظور، از ماده پومیس که دارای خاصیت پوزولانی است با درصدهای وزنی 3، 5 و 7 به ‌طور جداگانه به همراه محلول هیدروکسید کلسیم به ‌عنوان کاتالیزور با درصد 2، 5 و 7 با خاک مورد مطالعه مخلوط گردیدند. سپس نمونه­‌های ساخته شده به مدت یک روز عمل­آوری شدند. جهت ارزیابی رفتار ژئوتکنیکی خاک تثبیت شده آزمون‌­های آزمایشگاهی تراکم استاندارد، مقاومت فشاری تک محوری، برش مستقیم و تحکیم انجام گرفته است. نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر نشان می­‌دهد، ترکیب 3 % پومیس به همراه 2 % هیدروکسید کلسیم پس از یک روز عمل­آوری مقاومت فشاری تک محوری را در لحظه گسیختگی نمونه تثبیت شده را به میزان 32/1 برابر افزایش داده است. همچنین ترکیب 7 % پومیس به همراه 2 % هیدروکسید کلسیم مقدار زاویه اصطکاک داخلی 20 برابر بهبود داده است. در انتها، ترکیب 7 درصد پومیس به همراه 2 درصد هیدروکسید کلسیم مقدار تورم آزاد را به مقدار 86 درصد کاسته است. 
واژه‌های کلیدی: خاک ریزدانه، لای، شور، سدیم، پومیس، تثبیت.
متن کامل [PDF 827 kb]   (71 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: ژئوتکنیک (مکانیک خاک و سنگ)
دریافت: 1401/11/6 | پذیرش: 1401/12/20 | انتشار: 1401/12/26
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.